تاثیر گروه درمانی شناختی - رفتاری بر کاهش بحران هویت نوجوانان بی سرپرست

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر گروه درمانی شناختی - رفتاری بر کاهش بحران هویت دانش آموزان بی سرپرست خوابگاههای شبانه روزی بود. بدین منظور از دو خوابگاه شبانه روزی دختران بی سرپرست منطقه تبادکان مشهد که در مجموع 111 نفر بودند، 40 نفر که پس ازاجرای پرسشنامه بحران هویت دارای نمرات بالاتری بودند به شیوه تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند.گروه آزمایش ، درمان شناختی - رفتاری را به مدت دوازده جلسه 90 دقیقه ای دریافت کرد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد.از پرسشنامه بحران هویت (ICQ) (رجائی،بیاضی و حبیبی پور، 1387) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. یافته های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون T مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج حاکی از آن بود که گروه درمانی شناختی - رفتاری به گونه ای معنادار موجب کاهش بحران هویت در گروه آزمایش گردیده بود.

Keywords:

گروه درمانی شناختی - رفتاری , بحران هویت , بی سرپرست