زهره شاهوردی - متخصص زنان و زایمان ، فلوشیپ اونکولوژی زنان

از آنجایی که سن بارداری در بیشتر خانم ها، خصوصا در جوامع غربی، افزایش یافته است. تشخیص کانسر سرویکس در زنان نولی بار شایع تر از قبل می باشد. خوشبختانه با به کارگیری برنامه های غربالگری در این جوامع، بیماری درمراحل ابتدایی شناسایی می گردد. بنابراین لازم است در این بیماران جوان تمهیداتی اندیشیده شود تا ضمن درمان استاندارد کانسر سرویکس توانایی باروری ایشان حفظ گردد. از جمله درمان های حفظ باروری در درمان کانسر سرویکس در مراحل ابتدایی کونیزاسیون و رادیکال تراکلکتومی می باشد. برای انتخاب بیماران جهت انجام اعمال جراحی کونسرواتیو فوق، می بایست کرایتریای لازم لحاظ شود. کونیزاسیون سرویکس یکی از مودالیتی های موثر درمانی برای بیمارانی است که دچار Stage 1A1 ، براساس طبقه بندی Figo می باشند. در بیماران مبتلا به Stage 1A2 کانسر سرویکس نیز درمان کونیزاسیون به همراه لنفادنکتومی لگنی می تواند به حفظ باروری در این افراد کمک نماید. یکی دیگر از روش های حفظ باروری تراکلکتومی رادیکال به همراه لنفادنکتومی لگنی می باشد. در سال 1980 Daniel Dargent ازشهر لیون، روش واژینال تراکلکتومی رادیکال را ابداع نمود. در این روش ابتدا با کمک لاپاراسکوپی، لنفادنکتومی لگنی و سپس تراکلکتومی واژینال انجام می شود. در دهه های بعدی تراکلکتومی از طرق ابدومینال نیز انجام گرفت. لازم به توجه است در همه بیمارانی که به طریق کنسرواتیو درمان می شوند، پیگیری دقیق براساس پروتکل ، ضروری است. میزان تاثیر روش تراکلکتومی رادیکال در حفظ قدرت باروری در زنان مبتلا به کانسر سرویکس در مطالعات متعددی بررسی شده است و در 66% موارد پیامد بارداری، مطلوب گزارش شده است. میزان عود بیماری در روش های کنسرواتیو و در مراحل ابتدایی بیماری ، مشابه درمان به روش رادیکال هیسترکتومی گزارش شده است.