رضا خیرآبادی - سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی

با ایجاد تحول بنیادین در آموزش و پرورش رسمی کشور از سال 1390 ، آموزش درس زبان انگلیسی از پایه هفتم تحصیلی آغاز می گردد. تالیف و انتشار کتاب های موسوم به پراسپکت برای پایه های هفتم تا نهم تحصیلی (متوسطه اول) تغییر الگوی آموزش زبان در کشور ما را به همراه داشته است و آموزش زبان از رویکردهای سنتی، به رویکردهای نوین ارتباطی تغییر یافته است. این تغییر پارادایم آموزشی منافع، مزیت ها و محدودیت هایی را به همراه داشته است که یکی از مهمترین چالش ها و محدودیت های مرتبط با آن میزان زمان اختصاص داده شده به درس زبان می باشد که در هفته یک زنگ دو ساعته و حدود یکصد دقیقه مفید آموزشی است. این میزان زمان برای تحقق اهداف ارتباطی در نظر گرفته شده در برنامه درسی ملی میزان مطلوبی نمی باشد و اشاره به محدودیت زمان به عنوان یک چالش و معضل مهم، در گزارش ها و پژوهش های متعدد انجام شده ظرف دو سال اخیر به چشم می خورد. از آنجا که به دلیل تعدد دروس و موضوعات آموزشی عملا امکان افزایش این میزان زمان تقریبا غیر ممکن می نماید، برنامه ریزان و سیاستگذاران آموزشی می بایست به فکر استفاده از گزینه های جایگزین باشند تا این محدودیت چالش برانگیز را به فرصتی آموزشی و خلاقانه مبدل کنند. موضوع اصلی این مقاله استفاده از الگوی کلاس معکوس (کلاس فلیپ) در آموزش درس زبان انگلیسی می باشد که طی آن مسئولیت آموزش از فضای مدرسه به فضاهای یادگیری بیرون از کلاس درس هدایت شده و نقش سنتی فراگیر و معلم به نوعی معکوس و وارونه می گردد. استفاده از فناوری های نوین در تحقق این الگوی آموزشی بسیار حائز اهمیت است و تنوع بخشی به فضاها و فرصت های یادگیری از اصول این الگو می باشد. در این مقاله امکان آموزش خلاقانه در چارچوب کتاب درسی جدیدالتالیف زبان انگلیسی با الگوی کلاس معکوس بررسی و مزیت ها و محدودیت های احتمالی آن معرفی می گردد. نتایج این تحقیق می تواند صرفا به درس آموزش زبان محدود نگردد و به سایر دروس نیز تسری پیدا کند.

آموزش زبان، نظام آموزش رسمی ، الگوی ولاس معکوس ، زمان آموزش