مجید محمدی - کارشناسی ارشد مدیریت تکنولوزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

همگرایی فناوری نانو و علم غذا منجر به روز برو ز قابلیتهای فراوانی می باشد. دستکاری در پلیمرهای غذایی و مجموعه های پلیمری باعث بهبود کیفیت غذا سلامتی بیشتر مصرف کنندگان می شود. نانوتکنولوژی می تواند موادی با ویژگی های خود جمع کن خود التیام بخش . خودنگهدارنده تولید کند در حال حاضر نیز این موضوع یکی از نقاط ضعف کشورمان می باشد شرکتها؛ مخترعین و واحدهای تحقیقاتی خصوصی و دولتی هرساله محصولاتی را در این مقیاس اختراع می نمایند در این مقاله به طور خاص به عوامل فردی موثر در تجاری سازی فناوری های غذایی با مقیاس نانو در کشور پرداخته شده است

نانو؛ نانو غذا؛ تجاری سازی؛ فناوری؛اختراع