مژگان اذانی مقدم - کارشناس ارشد معماری
امیراحمد امینیان - استادیار دانشگاه امام رضا(ع)
تقی طاوسی - دانشیار دانشگاه سیستان و بلوچستان

مفهوم طراحی اقلیمی اندیشه تازه ای نیست، انسان همواره در صدد به وجود آوردن شرایط مناسبی جهت آسایش و رفاه خود بوده است. طراحی اقلیمی روشی برای کاهش همه جانبه انرژی یک بنا می باشد(قبادیان ، 1389: 4).معماری به تنهایی نمی تواند آسایش انسان را فراهم کند ؛ بلکه مجموعه رفتارهای بنا همراه با روش زندگی انسان در چگونگی استفاده از فضاهای باز و بسته به صورت یک سیستم در فراهم ساختن شرایط آسایش نقش دارند و همسازی هر دو یعنی انسان و بنا، با اقلیم امکان آسایش را ایجاد می کند (پوردیهیمی، 1390: 99).معماری هنر فضا است. معماری همچون پیکره ای نمادین از فرهنگ و تمدن یک جامعه عامل پیوند آدمیان و الهام بخش اندیشه ها است . اهمیت و ضرورت انجام تحقیق:1- پویایی طراحی اقلیمی از گذشته تا آینده: در تمام طول تاریخ معماری و ساختمان سازی طراحان همواره در صدد پاسخگویی به شرایط اقلیمی فضا و نیاز های کاربردی آن بوده اند .2- تاثیر معماری از اقلیم : عنوان طراحی اقلیمی از ساختمان فرا تر رفته و مورد توجه عام قرار گرفته است. مطلب مهم جهت درک ارزش معماری هر عصر و منطقه، دانستن چگونگی مطابقت اقلیم خاص آن منطقه است که چگونه از آفتاب، نسیم و فضای سبز استفاده می برد و چگونه معمار یک اقلیم آب و هوایی کوچک می آفریند. همه اینها دلیل و نشانه ای از مهارت و اشراف طراح است