سیدهادی خاتمی - PhD- کارشناس ارشد سازمان حفاظت محیط زیست
مژگان امینی - کارشناس سازمان حفاظت محیط زیست
بهناز رفیعی - کارشناس سازمان حفاظت محیط زیست

توجه به ارزیابی پیامدهای محیط زیست به عنوان یک ابزار نو برای اجرای طرح های توسعه ای در بسیاری از کشورها افزایش یافتهاست. هدف از ارزیابی پیامدهای زیست محیطی، تعیین اثرات مضر پروژه د در محیط زیست می باشد. ارزیابی محیط زیستپیامدهای محیط زیست کوششی برای تصمیم گیری منطقی و عقلانی درخصوص اثرات فیزیکی، بیولوژیک و اقتصادی- اجتماعی پروژه می باشد. در ایران قانون ارزیابی محیط زیست در فروردین سال 1373 توسط شورای عالی محیط زیست تصویب گردید.طبق آیین نامه اجرایی ارزیابی اثرات محیط زیست که در ده ماد ه هشت تبصره در تاریخ 2 دی ماد سال 1376 شورای عالیمحیط زیست به تصویب رسید، مجریان طرح ها و پروژه های مندرج در ماده 2 این آیین نامه موظف به تهیه گزارش ارزیابی اثراتمحیط زیست می باشند. همچنین در این رابطه به منظور تسهیل در فرآیند بررسی گزارشات ارزیابی، دفتر ارزیابی محیط زیستسازمان بخش مسئول فراهم نمودن چارچوب قانونی برای آماده نمودن الگوی اجمالی و گزارش ارزیابی می باشد. مقررات برای 51پروژه اعمال می شود. هدف از این مقاله بررسی و رفع نقاط ضعف و رفع اشکالات گزارشات ارزیابی محیط زیست واحدها یکمپوست می باشد. در این بررسی گزارشات ارزیابی اثرات محیط زیست 22 واحدهای کمپوست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاست. از دسته بندی اشکالات گزارشات 15 مورد اشکال که پوشش دهنده کلیه گزارشات بود، استخراج گردید. عدم ارایه نقشههای مورد لزوم مطالعه بیشترین مورد اشکال و مشترک در 17 گزارش بین 22 گزارش آشکار گردید. از آنجایی که گزارشاتارزیابی محیط زیست دربردارنده بخش های مختلف تخصصی علوم محیط زیست بوده، بررسی و ارزیابی محتوایی گزارشات توسطتیم کارشناسی با تخصص های ذیربط، آموزش های لازم کارشناسی درخصوص بکارگیری روش های مختلف ارزیابی محیط زیستبرای دست اندرکاران تهیه و ارزیابی گزارشات محیط زیست واحدهای کمپوست، نشست های سالانه توجیهی برای چگونگی ارزیابیباتوجه به یافته های روز برای مشاورین و پژوهشگران تهیه گزارشات و اظهارنظر کنندگان پیشنهاد می گردد.

محیط زیست، آینده های محیط زیست، قوانین و مقررات محیط زیست، واحدهای کمپوست، الگوی ارزیابی محیط زیست