اکبر موسایی جو - عضو هیئت علمی گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
مریم نادری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز

در دهه ی اخیر اختلاط کاربری ها به عنوان جزء کلیدی در توسعه حمل ونقل گرا، توسعه محله های سنتی، توسعه هوشمند و شهرسازی نوین مطرحشد. اختلاط کاربری ها اساسا یک شکل از توسعه شهری مبتنی بر تمرکز کاربری های مختلف در یک منطقه مشخص است و از نظر طراحان و برنامه ریزان شهری وسیله ی مهمی برای رسیدن به توسعه پایدار است. استفاده از کاربری های مختلط، مراکز خرید، کار و سکونت در نزدیکی ایستگاه های حمل ونقل عمومی (مترو) این ایستگاه را به مقاصدی برای اهداف مختلف سفر با یک توقف تبدیل می سازد . کاربری های مختلط، ضمن آنکه باعث ارتقاء کارایی سفرهایى با اهداف چندگانه می شود، موجب ایجاد تقاضای سفر با حمل و نقل عمومی (مترو)، می شود. هدف این مقاله بررسی مفهوم، ویژگی و مزایای اختلاط کاربری ها و تأثیر آن در سیستم حمل ونقل عمومی است که کاهش وابستگی به اتومبیل و شیوه های حمل و نقلی نظیر پیاده روی و دوچرخه سواری را به همراه دارد.

اختلاط کاربری ها، توسعه حمل و نقل گرا، توسعه پامدار، سیستم حمل و نقل عمومی