حمیدرضا علیار - نویسنده مسوول: دانشجو، کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه دانشگاه تربیت مدرس،
امیر کاووسی - دانشیار ، دکتری راه و ترابری، دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه دانشگاه تربیت مدرس

در روسازی های انعطاف پذیر که اغلب راههای کشور را شامل می شوند، مصالح دانهای غیر چسبنده به عنوان لایه اساس و زیراساس به-کار می روند. در این روسازی ها، لایه اساس سهم زیادی از بار را تحمل می کند، و بخش عمده ای از شیارشدگی روسازی در بلند مدتمی تواند متاثر از تغییرشکل ماندگار این لایه باشد. بنابراین شناخت رفتار این مصالح در معرض بارگذاری در طولانی مدت، می تواند بهکاهش خرابی های ناشی از این لایه ها و به تبع آن روسازی کمک کند. در بین روش های آزمایشگاهی مختلف، آزمایش شیارشدگیچرخ این توانایی را دارد که حالت بارگذاری واقعی که روسازی تحمل می کند را شبیه سازی کند، و همچنین دارای هزینه مناسب وتکرارپذیری قابل قبولی است. در این تحقیق سه نوع دانهبندی مورد استفاده برای لایه اساس در نشریه 234 ، به وسیله دستگاهشیارشدگی که به این منظور ساخته شده است، مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از بررسی خروجی های آزمایش، مشخص شد که دانه-بندی درشت تر مصالح، در صورت وجود مقدار فیلر و فضای خالی مناسب، دارای بیشترین مقاومت در برابر شیارشدگی است.

مصالح غیرچسبنده، آزمایش شیارشدگی، لایه اساس، تغییرشکل ماندگار