نادیا ره - کارشناس مدیریت جهانگردی، مدرس و پژوهشگر

در این مقاله به بررسی معماری بومی مناطق کوهستانی گیلان پرداخته شده است و از آن تحت عنوان یک شاخص فرهنگی که می تواند سبب رونق صنعت توریسم در منطقه گردد، نام برده می شود. در ادامه ضمن بررسی مفهوم توسعه پایدار گردشگری، چالش های توسعه پایدار در معماری مناطق کوهستانی گیلان را مورد ارزیابی قرارگرفته است. در این پژوهش این سوال مطرح می گردد که درتوسعه با چه تغییراتی در چهره زادبوم های مناطق کوهستانی رو به رو می شویم؟ چه راهکارهایی می تواند سبب ایجاد توسعه پایدار در معماری مناطق گردشگری کوهستانی گردد؟ نتیجه پژوهش حاکی از آن است که عدم وجود برنامه مدون در توسعه گردشگری، تغییر در ساختار زندگی اجتماعی و اقتصادی مردم و مطابقت نداشتن نیازهای امروز مردمان بومی با سازه های قدیمی سبب ساخت سازه هایی ناهمگون با طبیعت کوهستانی گیلان شده است؛ معماری جدید با دور شدن از فرهنگ معماری بناهای بومی چهره ای متضاد از تصور گردشگر را ارائه خواهد داد که این امر سبب رکود در صنعت گردشگری خواهدشد. جهت جلوگیری از این پدیده ناهمگون و دست یابی به توسعه پایدار در صنعت گردشگری پیشنهاد می گردد با تکیه برخود باوری ملی اقدام به تدوین برنامه هماهنگ بین سازمان های مرتبط نمایند تا سازه های جدید مناطق کوهستانی با مصالح بومی منطقه و توجه به نیاز مخاطب امروز تجهیز و طرح ریزی شوند.

معماری مناطق کوهستان، توسعه گردشگری پایدار، چالش های توسعه، خود باوری ملی