سیدکاظم چاوشی - استادیار گروه مالی و مالیاتی، دانشگاه خوارزمی
فاطمه شیرمحمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد MBA گرایش مالی، دانشگاه خوارزمی

طبق سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی ابلاغی، مدیریت مخاطرات اقتصادی وظیفه ای ضروری برای دستگاههای دولتی و بخشهای نظارتی و اجرایی کشور است. بحرانهای مالی، یکی از پدیدههای رایج در اقتصاد داخلی و جهانی بهشمار میآیند. بروز این بحرانها، هزینههای اقتصادی زیادی را برای کشورها به دنبال دارد. از طرفی در نظام اقتصادی امروز به دلیل وابستگیهای درونی و پیچیده بودن روابط زیر سیستم نظام اقتصادی با هم، بحرانهایی که در یک یا چند بخش مالی روی میدهند نه تنها به کل نظام مالی بلکه حتی به راحتی به اقتصاد واقعی نیز سرایت میکنند. در این تحقیق با تعریف ریسک سیستمی )فراگیر( ریسک توزیع گسترده ورشکستگی و ناتوانی موسسات مالی یا انسداد بازارهای سرمایه که میتواند به طور قابل ملاحظه ای عرضه سرمایه به بخش واقعی اقتصاد را کاهش دهد. به ارائه الگوهای مختلف از طبقهبندی این ریسک پرداختیم. طبقات ارائه شده، طبقاتی تقریبی هستند و ارائه یک طبقه بندی واحد و جامع نه امکان پذیر است و نه مطلوب. زیرا دائماً روشهای جدیدی ایجاد میشوند و نارساییهای موجود در طرحهای قبلی آشکار میشوند. بنابراین این طبقه بندیها در هر فاصله زمانی باید بروز شوند. هر معیار اندازه گیری ریسک هم باید بر اساس ویژگیهای خود از جمله اطلاعات لازم ودر دسترس، حساسیتهای مدل و شایستگی عمومی برای ایجاد یک دید دقیق از ثبات مالی مورد ارزیابی قرار گیرد. تنها با بررسی اجمالی این معیارهای اندازه گیری نمیتوان در مورد آنها قضاوت کرد و تنها کسانی که آنها را در عمل به کار میگیرند میتوانند آنها را مورد قضاوت قرار دهند. محققان ریسک سیستمی میتوانند براساس محدوده مورد بررسی وروشهای تحقیق، معیارهای اندازه گیری مربوطه را انتخاب کرده و به کار گیرند

اقتصاد مقاومتی، ریسک سیستمی، نظام مالی، CoVaR ، سوآپ نکول اعتباری، احتمال نکول، حق بیمه بحران مالی، معیار Co-Risk