تحلیل نظری وتجربی ارتباط دانشگاه، صنعت ودولت برای توسعه فناوری در ایران ؛ راه حل های مدیریت ساختاری وسازمانی

در این مقاله ابتدا تحلیل روابط دانشگاه ، صنعت ودولت با نظریه های موجود انجام می گیرد . سپس براساس تحقیق انجام شده، نتایج مطالعات کتابخانه ای وتجارب داخلی در زمینه ارتباط دانشگاه ، صنعت ودولت مطرح می شود . علاوه برآن خلاصه مطالعات تطبیقی از تجارب ممالک خارجی در این زمینه ویافته های مطالعه میدانی در کشور ما ارائه می گردد . حاصل تحقیق انجام شده در سطح دانشگاه ها و صنایع ( شرکت ها ) بیانگر آن است که اولا سیستم ارتباط دانشگاه ، صنعت و دولت مطرح است و همانند هر سیستمی دارای ورودی وخروجی و بازخورد های خاص خود می باشدو برای برقراری ارتباط نظام مند ، سیستم مذکور باید تحلیل ومدیریت شود . ثانیا ارتباط موردبحث بیشتر تاثیرپذیر از ساختار های پشتیبان است و اثربخشی این ساختارها موجب تقویت ارتباط مذکورو ارتقاء سطح آن می شود . ثالثا ،روابط دانشگاه، صنعت ودولت نیازمند سازمان های واسط فراوانی است که مدیریت بر ساختار های فصل مشترک مابین عاملان اصلی و سازمان های پیرامونی، تضمین کننده ارتباط مستمر می باشد . رابعا، سازوکارهای خرد وکلان متعددی برای پیوند محیط های علمی ( آموزشی و پژوهشی ) و تولیدی ( صنعتی وخدماتی ) درتعامل با سازمان های پیرامونی طراحی وتجربه شده است . در پایان پیشنهادات لازم بر اساس تحلیل تئوریک و یافته های تجربی از مطالعات تطبیقی ومیدانی مبتنی بر مدل مفهومی، منعکس می گردد

Keywords:

سیستم ارتباط دانشگاه , صنعت ودولت , نظام ملی نوآوری , نظریه مارپیچ سه گانه , ساختار های واسط وپشتیبان , مدیریت هوشمند همکاری های سازمانی