محمدرضا کسمتی - پژوهشگاه صنعت نفت، واحد برنامه ریزی و کنترل پروژه

یک فرض مسلم در دنیای تجارت امروز بطور ساده اینست که مدیران تجاری ذاتاً و طبیعتاً مخالف پذیرش ریسک هستند . بیشتر ریسک یک پروژه خاص درمرحله تجاری شدن آن صورت میگیرد که مدیریت عالی سازمان هدفگرا باشد و در اداره پروژه بیشتر به تخصص گرایی اعتقاد داشته باشد احتمال وقوع ریسک افزایش می یابد . بهمین علت است که مدیریت ریسک چنین نقش حیاتی در پروژه های امروزی ایفا می نماید . مدیر پروژه همه روزه برای اطمینان از اینکه پروژه بامخاطرات مواجهه نشود، لازم است همه روزه تکنیکهای مدیریت ریسک را محور کارخود قراردهد چرا اینکه این تکنیکها بر اطلاعات کیفی تاکید دارد که توسط آنها می توان ریسک پروژه ها را کنترل نمود . هنگامی ریسکها می تواند بطور واقعی مورد شناسایی و پیش بینی قرارگیرد که یک برنامه مدون برای برشمردن عناوین ریسکهای پروژه در چارچوب روش حساس زمانی و هزینه موثر، تهیه و تنظیم گردد، هر پروژه دارای درجات مختلفی از ریسک است وهنوز بیشتر مدیران پروژه، به سختی می توانند در زمان وقوع ریسک، آنرا کشف نمایند و یا به اندازه کافی ریسکهای بالقوه را مورد شناسایی قراردهند . برای مدیران پروژه ریسک یک شمشیر دولبه است که می تواند باعث ایجاد فرصتهایی برای پیشرفت عملکرد یک پروژه شود و آنرا زودتر قابل ارائه سازد و همچنین استعدادآن را دارد که بشکل منفی بر عملکرد پروژه تاثیر گذارد