کاربرد تکنیک تجزیه و تحلیل حالت های بالقوه خطا در بخش مدارک پزشکی بیمارستان A

امروزه همه حرفه ها، به منظور حمایت و پشتیبانی از خطرات متعددی که آنها را احاطه نموده است و نیز به دلیل حفظ ماهیت خود در شرایط رقابتی دنیای امروز، به سوی مدیریت خطرات احتمالی گرایش پیدا کرده اند . تجزیه و تحلیل حالت های بالقوه خطا و اثرات ناشی از آن ) (FMEA ، یکی از انواع تکنیک های ارزیابی ریسک است که در این پژوهش، با هدف شناسایی، ارزیابی و ارائه ی اقدامات مناسب برای کنترل، کاهش و حذف خطرات احتمالی فرایندهای کاری بخش مدارک پزشکی ، مورد استفاده قرار گرفته است . روش بررسی : مطالعه حاضر توصیفی مقطعی و از نوع پژوهش های کاربردی است . جامعه پژوهش بخش مدارک پزشکی بیمارستان A است . پژوهشگر با مشاهده دقیق فرایندها و مصاحبه با کارکنان به ترسیم نمودارهای گردش فرایندهای جاری بخش مدارک پزشکی بیمارستان A در سال -6 1385 پرداخته است و بر اساس آنها، فرایندها را به دقت بررسی و سپس با استفاده از تکنیک بحث گروهی متمرکز به تعیین حالت های بالقوه خطا و اثرات ناشی از آن، تعیین درجات شدت، وقوع، کشف و عدد الویت ریسک پرداخت . به این منظور، پژوهشگر از کاربرگ استاندارد Failure Mode & Effects Analysis که توسط پژوهشگران متعددی در حوزه سلامت سایر کشورها مورد استفاده قرار گرفته و پایایی آن مسجل شده و روایی آن به تایید استادان صاحبنظر نیز رسیده است، بهره جست . پس از مشورت با ک ارشناسان مجرب حرفه مدارک پزشکی ، اقدامات پیشنهادی به گروه Focus Discussion Group ارائه و بر اساس درجه اهمیت و قابلیت اجرایی توسط مدیر بخش الویت بندی شده و تصمیمات وی بر اساس معیارهای جدول تصمیم گیری موجود در این پژوهش ارزیابی گردید . یافته ها : یافته های حاصله مبین آن است که از میان 56 حالت بالقوه خطا، 24 مورد مربوط به واحد پذیرش و بیشترین مقدار عدد الویت ریسک مربوط به " عدم توانایی کارکنان پذیرش در بازخوانی دستور بستری " بود . نتیجه گیری : تکنیک هایی مانند FMEA که با رویکرد پیشگیرانه و بر پایه کار گروهی قابل اجرا می باشند، موجب افزایش دقت کارکنان و توجه آنها بر نقاط ضعف حرفه ای بالقوه و تلاش برای از بین بردن آنها می شود