تاثیر عوامل زمین شناسی ساختمانی و هوازدگی در ناپایداری شیب های گردنه اسدآباد همدان

گردنه اسدآباد در غرب استان همدان واقع شده و جزء مسیرهای استراتژیک جاده ای کشور محسوب می گردد ناپایداری شیب ها یکی از مخاطرات طبیعی و مشکلات اساسی گردنه اسدآباد می باشد که خسارات زیادی را در طول سال موجب می گردد با توجه به قرار گرفتن گردنه اسدآباد در مرز بین زون فعال سنندج سیرجان و زون زاگرس منطقه مورد مطالعه تحت تاثیر تنش های تکتونیکی زیادی قرار داشته که در نتیجه این تنش ها پهنه گسلی متراکمی در منطقه ایجاد شده است گسل ها و درزه شکاف های حاصل از فعالیت آن ها یکی از موثر ترین عوامل تاثیر گذار در ناپایداری شیب ها می باشند در این تحقیق پس از مطالعات دفتری و به کمک نقشه زمین شناسی منطقه و همچنین با بازیدها به عمل آمده موقعیت گسل های محلی موثر بر ناپایداری شیب های منطقه برداشت و نقشه گسل های منطقه ترسیم گردید و همچنین مشخصات درزه ها برداشت و توسط نرم افزار Georent رزدیاگرام آن ها برای چهار ایستگاه ترسیم و مورد تحلیل قرار گرفت نتایج بررسی ها حاکی از آن است که با توجه به لیتولوژی بسیار سست و شکننده منطقه نقش عوامل تکتونیکی در ناپایداری شیب ها منطقه بخصوص در فصول پربارش بسیار موثر بوده و هر ساله وقوع لغزش در فصول تر را به دنبال دارد همچنین هوازدگی شدیدی که در منطقه علت تغییرات دمایی شدید شبانه روزی و سالیانه حاکم است شیب های خاکی زیادی در فصول تر دچار گسیختگی می شوند با توجه به ارتفاع بیش از 10 متر با زاویه شیب بزرگتر از 30 درجه ترانشه های گردنه اسدآباد استفاده از کانال های زهکش و دیوارهای حایل بهترین روش های کنترل ناپایداری ها می تواند عمل کند.

Keywords:

گردنه اسدآباد , ناپایداری شیب , گسل , درزه و شکاف , هوازدگی