مهدیه صادقی فرد - مربی، کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
هادی علیزاده - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، اهر، ایران
محمدرضا ایزدپناه - مربی، دانشجوی دکتری سلولی و مولکولی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
ابراهیم حضرتی - استادیار، گروه بیهوشی و فلوشیپ مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی آجا

آسینتوباکترها، به خصوص آسینتوباکتر بومانی از مهم ترین عوامل ایجاد عفونت های بیمارستانی در بخش مراقبت های ویژه می باشد و متاسفانه میزان گونه های مقاوم به آنتی بیوتیک های گوناگون در حال افزایش است .از طرفی ژن های ایجاد کنندهمقاومت در این باکتری معمولا بر روی عناصر ژنتیکی متحرک قراردارند درنتیجه به راحتی در میان سویه ها انتقال می یابند. لذا شناسایی سریع و ردیابی آن ها می تواند گامی مهم در درمان عفونت های ناشی از آن ها و جلوگیری از گسترش سویه های مقاوم به شمار آید. هدف از این مطالعه، تعیین حضور ژن های اینتگراز و ارتباط آن با الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در نمونه های بالینیبیمارستان سینای تبریز در سال 0931 به روش Multiplex PCR بود. بر روی 39 سویه از آسینتوباکتربومانی، تست حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن آگار انجام شد و حضور کلاس های I و II و III اینتگرون در آن ها بررسی گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که از میان 39 ایزوله مورد نظر 55/8 درصد ازآن ها حامل اینتگرون کلاس I و 15/8 درصد حامل اینتگرون کلاس II بودند ولی اینتگرون کلاس III 9% نیز هر دو نوع اینتگرون کلاس / در هیچ یک از سویه ها رویت نشد. 62 I و II را حمل می کردند

آسینتوباکتربومانی ، اینتگرون ، Multiplex PCR ، مقاومت آنتی بیوتیکی