سیدعلی شایق

آرزوی همه رهبران و م دیران سازمانها ، رهبری و مدیریت بر سازمانی است که : فعالیت های آن منجر به تولید محصولات وخدمات با کیفیت بالا و قابل رقابت در بازار و جامعه و دستیابی به سطح بالائی از بهره وری و سود دهی باشد . مدیران و کارکنان آن از رضایتمندی و حس تعلق سازمانی بالائی برخوردار باشند .. مشتریان و سهام داران و تامین کنندگان منابع آنان نیز از رضایتمندی لازم برخوردار باشند . لذا این رهبران و مدیران ، در راستای دستیابی به اهداف فوق ، و آمادگی و پیشگیری از عوامل کند کننده ، نیازمند آنند ، تا فعالیت های خود را بطریق ی راهبردی برنامه ریزی و اجرا نمایند . از همین منظر از برنامه ریزی استراتژیک کمک میگیرند . اما این برنامه نیز چالش های خود را به همراه دارد . عدم هماهنگی عوامل بستر ساز نظیر : تعهد بی بدیل همه مدیران و مسئولین ارشد سازمان در پذیرش و اجرای این برنامه ، عدم آمادگی لازم آموزشی و فرهنگی نیروهای انسانی ، عدم وجود ساختار و فرهنگ سازمانی حمایت کننده ، عدم تعریف درست فرایند های کسب و کار سازمان و غیره ....... میتوانند پیشبرد موفقیت آمیز این برنامه را با موانع جدی مواجه نمایند . در این مقاله چالش ها و آسیب های مربوطه ، از دید برخی از اساتید علم مدیریت و مدیران و سازمانهائی که آنرا تجربه کرده اند ، مورد مطا لعه و ارزیابی قرار میگیرند .