فرهاد ملکی - دانشجوی دکتری مهندسی عمران و مدیریت منابع آب، گروه مهندسی عمران، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد، ایران
پروانه پیکانپورفرد - استادیار دانشکده مهندسی هسته ای و علوم پایه، گروه مهندسی عمران، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد، ایران

بتن به عنوان یکی از پرمصرفترین مواد در جهان می باشد که تأثیرات زیادی بر انسان و محیط زیست گذاشته است. امروزه محیط زیست به موضوعی مهم در جوامع بشری تبدیل شده و دارای جایگاه ویژه ای است و صنعت بتن یکی از صنایع تأثیر گذاربر محیط زیست می باشد. اخیراً برای تولید بتن راهکارهایی ارائه شده که سازگاری مناسبی با محیط زیست و مبانی توسعه پایدار داشته باشد و درکشورهای صنعتی با تحول اساسی که در ارتقاء سطح تکنولوژی بتن بوجود آمده، گامهای مؤثری در این ارتباط برداشته شده است. بتن پس از آب یکی از پرمصرف ترین مصالح ساختمانی است که از دیدگاه حفظ محیط زیست، جادارد تولید و مصرف و چگونگی تخریب بتن و بازگشت مواد حاصل از تخریب آن به طبیعت و محیط مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله تلاش شده است تا ضمن بررسی ویژگی های زیست محیطی صنعت بتن، به اقدامات و راهکارهایی اشاره شود که سازگار با محیط زیست بوده و ضمن کاهش اثرات مخرب زیست محیطی این صنعت، زمینه کاربرد آن در راستای توسعه پایدارنیز فراهم گردد. یکی از راهبردهای به حداقل رساندن اثرات مخرب زیست محیطی صنعت بتن، کاهش نخاله های بتنی و در نهایت بازیافت آن است. این راهبرد دارای مزایای زیادی است که می تواند به کاهش تقاضا برای منابع و مصالح جدید و حفظ منابع طبیعی منجر شود.

بتن، محیط زیست، توسعه پایدار