بهزاد موتابی - شرکت سهامی پتروشیمی تبریز – مرکز پژوهش

مخازن ذخیره یکی از منابع اصلی آلوده کننده هوا و همچنین هدر روی مواد ذخیره شده ب شمار می روند . در طول یک دوره کاری، بخارات زیر سقف مخازن از طریق دو مکانیزم افزایش دمای محیط و پرکردن مخزن، به محیط اطراف تخلیه می شوند که این کار آلودگی محیط زیست و زیانهای اقتصادی ناشی از هدر روی مواد را به همراه دارد . میزان آلودگی و هدر روی مرب وط به این فرآیند غالبا بسیار بیشتر از آنچه که در بدو امر به نظر می رسد می باشد . هدف از این مطالعه تخمین مقدار تلفات تبخیری مخازن نفتای سبک ( سقف ثابت ) و نفتای سنگین ( سقف شناور ) مجتمع پتروشیمی تبریز به عنوان الگو و به منظور تعیین میزان آلاینده های منتشر ش ده به محیط و قیمت مواد هدر رفته و همچنین تحقیق در مورد روشهای کاهش تلفات تبخیری و هزینه تجهیزات مورد نیاز برای بازیابی بخارات می باشد . در نهایت روشهای مختلف کاهش تلفات تبخیری از نظر مقدار تلفات کاهش یافته و همچنین سرمایه گذاری مورد نیاز با یکدیگر مقایسه شده و بهترین روش برای اجرا بر روی هر یک از مخازن مورد بحث پیشنهاد شده است

مخازن ذخیره (Storage Tanks) ؛ تلفات تبخیری (Evaporative Losses) ؛ آلاینده ها(Emissions) بازیابی بخارات (Vapor Recovery)