عبدالرحیم جلالی - استادیار دانشکده عمران دانشگاه تبریز
علیرضا اللهویردی زاده - دانشجوی زلزله دانشگاه آزاد مراغه

آلیاژهای حافظهدار شکلی (SMAs) یکی از ابزارهای کنترل غیر فعال سازه ها می باشند. این مواد به دلیل دارا بودن خصوصیاتی از قبیل بازگردانندگی سازه به حالت اولیه، ظرفیت میرایی بالا، دوام و مقاومت در برابر خستگی اخیرأ مورد توجه بسیاری محققان در زمینه مهندسی سازه و زلزله قرار گرفته است. خصوصیات فوقالذکر در این مواد ناشی از دو خاصیت مهم حافظه شکلی) تحمل کرنشهای بالا و عدم ایجاد کرنش پسماند در حین ایجاد رفتارهیسترتیک( و فوق ارتجاعی) امکان حذف کرنشهای پسماند به کمک اعمال دما( است یکی از زمینههای کاربرد این مصالح، استفاده از آنها به عنوان مهاربند در سازهها است بگونهای نتایج تحقیقات انجام یافته کارایی و عملکرد قابل قبول این نوع سیستمهای سازهای را نشان داده است. در این مطالعه از بادبند های حافظهدار شکلی و بادبند های فلزی که به عنوان مهاربند در سازه نصب میشوند به عنوان سیستم باربر جانبی در بهسازی لرزه ای قابهای خمشی بتنی به کار رفته و مؤلفههایی از قبیل بازگردانندگی، نمودار نیرو تغییر مکان و برش پایه در این دو سیستم باربر مقایسه می شوند. مدل مورد - بررسی مدل 8 طبقه است که تحت تحلیل تاریخچه زمانی قرار خواهد گرفت. برای تحلیل مدل از نرم افزار SeismoStruct استفاده شده است.

بهسازی لرزهای، آلیاژهای حافظهدار شکلی، کرنش پسماند، قاب مهاربندی شده با SMA ، تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی