سعید صاحبدل - دکتری مهندسی شیمی، شرکت ملی صنایع پتروشیمی - شرکت پژوهش و فناوری پتروشی
محسن بهمنی - کارشناسی ارشد شیمی - فیزیک، شرکت ملی صنایع پتروشیمی - شرکت پژوهش و فناوری
علی جعفری کردخیلی - کارشناسی ارشد شیمی - فیزیک، شرکت ملی صنایع پتروشیمی - شرکت پژوهش و فناوری
محمد جعفربگلو - کارشناسی ارشد شیمی - معدن، شرکت ملی صنایع پتروشیمی - شرکت پژوهش و فناوری

روش غربال کردن که در آن کاتالیستهای ساخته شده در شرایط یکسان تحت آزمون راکتوری قرار می گیرند یک روش شناخته و پذیرفته شده برای بهبود و توسعه فرمولاسیون کاتالیستهای جدید است . هنگامی که در بررسی عملکرد کاتالیست تغییر شرایط عملیاتی و تغییر مقیاس مطرح است ممکن است نتایج حاصل از غربال گری گمراه کننده باشند . این بویژه در مورد مقایسه عملکرد کاتالیستهای تهیه شده در مقیاس آزمایشگاهی با کاتالیستهای تجاری موجود برقرار است . عملیاتی مانند افزودن ملاطها و شکل دهی ممکن است تغییراتی در ریخت شناسی و ساختار شیمیایی کاتالیست تجاری ایجاد کنند که در مورد کاتالیستهای مقیاس آزمایشگاهی مطرح نیستند . از طرف دیگر آزمونهای آزمایشگاهی معمولا در شرایط ساده تر و ایده آل تر مانند شرایط هم دما، فشارهای کمتر و خلوص بالاتر خوراکها انجام می شوند . با توجه به این موارد و در دسترس نبودن مدلهای سینتیکی و انتقالی دقیق، نیاز به استفاده از واحدهای پایلوت برای آزمون کاتالیستها در شرایط حتی الامکان نزدیک به شرایط صنعتی روشن می شود . به همین دلیل است که نسبت افزایش مقیاس برای فرایندهای کاتالیستی نسبت به فرایندهای مشابه همگن و غیرکاتالیستی بسیار کوچکتر است . بنابراین، شناسایی و در نظر گرفتن عوامل کلیدی موثر در عملکرد کاتالیست برای انجام موفق افزایش مقیاس کاتالیست و فرایندهای کاتالیستی اهمیت زیادی دارد

کاتالیست، عملکرد راکتوری، افزایش مقیاس، آزمون مقایسه ای