سیدعبدالرسول سیدعبودی

با توجه به اهمیت برنامه ریزی و نوع و چکونگی کاربرد آن و همچنین بررسی میزان اثرگذاری اش در پیشرفتهای کوتاه مدت و بلند مدت سازمان، بر آن شدم که یک مجموعه اطلاعاتی را که شامل کنکاش موارد فوق باشد را تحت عنوان " بررسی برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک در سازمان " گردآوری نموده و بصورت مقاله ای که چکیده ای از آن در ذیل آمده است، را ارایه دهم : مدیریت عبارت است از : فراگرد برنامه ریزی، سازماندهی، رهبری و نظارت کار اعضای سازمان و استفاده از همه منابع موجود سازمانی برای تحقق هدفهای مورد نظر سازمان . برنامه ریزی عبارت است از : برنامه ریزی عبارتست از فرایندی دارای مراحل مشخص و بهم پیوسته برای تولید یک خروجی منسجم در قالب سیستمی هماهنگ از تصمیمات . استراتژی عبارت است از : استراتژی یک برنامه واحد، همه جانبه و تلفیقی است که محاسن یا نقاط قوت اصلی سازمان را با عوامل و تغییرات محیط مربوط می س ازد و به نحوی طراحی می شود که با اجرای صحیح آن از دستیابی به اهداف اصلی سازمان اطمینان حاصل شود . برنامه ریزی عبارت است از : برنامه ریزی وسیله ای در جهت تحقق هدف یا اهدافی است و هدف نهایی تمام برنامه ریزیها در این زمان اینست که نه تنها ازاثربخشی وکارآیی تمام امکانات برنامه ها و عملکردها برای ارضای نیاز کلیه پرسنل اطمینان حاصل نماید، بلکه این افراد را در شکل گیری و توسعه یک سازمان پویا تشویق و تسهیم نمود . خصوصیات یک برنامه مؤثر : هر برنامه در سازمان بایستی هم عناصر کمیتی ( مسائلی که جنبه ی مقداری و شمارشی دارند مانند تعداد مدیران و پرسنلی که لازم است آموزش ببینند ) و هم عنا صر کیفیتی ( محتوای آموزش و تخصصهای مورد نیاز و همچنین بررسی تعاریف مربوط به آرمانها، مقاصد ، هدفها و … ) را در نظر گیرد و به هردو توجه نماید . برنانه ریزی مدیریتی : فرد و سازمان برای رسیدن به اهداف خویش نیاز به برنامه ریزی دارند . بنابراین ضرورت برنامه ریزی برای رسیدن به جزئی ترین اهداف یک واقعیت انکار ناپذیر است . مدیر خوب کسی است که بتواند آینده را به خوبی ببیند و نتیجه تصمیم های خود را از قبل مجسم نماید . عوامل مهم موفقیت برنامه ها : • کافی بودن زمان و منابع . • وجود رهبر و افراد با تجربه و با صلاحیت در برنامه ریزی . • نگرش و احساس مثبت در مورد طرح و اجرای برنامه . • وجود ساختارهای زیر بنایی حمایتی . • جلب مشارکت پرسنل در مشاغل مهم و حساس و افرادی که در فرآیند برنامه ریزی ذینفع اند . • اجتناب از انتظارات غیر واقعی . • منظم بودن و جامعیت برنامه . عوامل مهم عدم موفقیت برنامه ها : -1 فرآیند نامطلوب برنامه -2 ظهور پیشامدها یا وقایع غیر منتظره -3 نقایص در استراتژیهای اجرایی برنامه -4 ناکافی بودن منابع -5 عدم هماهنگی و تداخل با دیگر برنامه ها چهار عامل مهم برنامه ریزی شامل : -1 اولین مرحله، تعیین اهداف و اولویت آنهاست که همان هدف گذاری است . -2 دومین مرحله، بررسی و پیش بینی منابع و امکاناتی که به تحقق هدف ها کمک می کنند ( پیش نگری ). -3 سومین مرحله، تشخیص فعالیتها و اقداماتی است که برای تحقق هدف ها ضرورت دارند . ( تبدیل امکانات به اقدامات عملی دقیق یا بودجه بندی ) - -4 چهارمین مرحله، تعیین خط مشی ها و روشها و ملاک های عملیاتی است . مدیریت استراتژیک عبارت است از : مدیریت استراتژیک عبارت است از فرآیند تضمین دستیابی سازمان به فواید ناشی از به کارگیری استراتژی هاست . طبق این بیان، یک استراتژی مناسب مطابق با نیازمندیهای یک سازمان در زمان مشخص تعریف می شود . شش گام مهم مدیریت استراتژیک : -1 تجزیه و تحلیل محیطی . - 2 پایه گذاری جهت گیری سازمانی . -3 هدف گذاری . -4 تعیین و تدوین استراتژی ها . - 5 بستر سازی و اجرای استراتژی ها . 6- کنترل استراتژی ها . اهدافی که به مدیریت ارشد در مدیریت استراتژیک کمک می کنند عبارتند از : - دیدگاهی استراتژیک در مورد تجارت داشته باشیم . - درک بهتری از محیط رقابتی بیافرینیم . - روشهای گوناگون مدیریت را درک کنیم . - اخلاق مدیریتی را گسترش دهیم .

بررسی برنامه ریزی ومدیریت استراتژیک در سازمان