جمشید داوطلب - دانشجوی دکتری معماری، دانشگاه شهید بهشتی، ایران

سیستان در شرق ایران که دارای تمدن شناخته شده 0055 ساله و ناشناختهی بیش از این میباشد و به واسطهی آب و باد ارزشمند خیلی از اولینهای شهرسازی، صنعت، پزشکی، کشاورزی، ادبیات و غیره را از آن خود کرده است و در استفاده از باد در مسکن و صنعت ابتکاراتی دیرینه را به یدک می- کشد؛ به یکباره از سال 8731 دچار خشکسالی طولانی مدت شد و آب دریاچهی هامون به سرعت خشک شد و آثاری را به همراه داشت. در این مقالهبه روش تئوری برخاسته از زمینه به بررسی موضوع پرداخته شده و به یاری پارادایم علیت ابعاد مختلف این تغییر اقلیم بررسی شده است. همچنینپاسخها و راهکارهایی در معماری که فیلتری بین انسان و طبیعت میباشد؛ به جهت ایجاد آسایش برای انسان، ارائه شده است. در پژوهش حاضر اطلاعات با مشاهدات عینی پدیدههایی که قبل از خشکسالی رحمت بودهاند و پس از آن به زحمت تبدیل شدهاند، به شکل استقرایی، جمعآوری، دستهبندی، ارزیابی و نتیجهگیری شدهاند. البته لازم به ذکر است که تجربه زندگی نگارنده که در هر دو دوره حضور داشته و تفاوتها را لمس نموده است بسیار به کمک تحقیق آمده است.

بادهای 805 روزه سیستان، خشکسالی، تغییر اقلیم، معماری، آسایش حرارتی و رفتاری، تئوری برخاسته از زمینه