علی خلیلیان معتمدبناب - دانشجوی کارشناسی مهندسی مکانیک، دانشگاه تبریز

هدف از این مقاله، معرفی انوع روشهای طراحی بهینه چندموضوعی ) MDO ) 1، مقایسه مزایا و معایب هر یک و ارائه کاربردهای آن در طراحی وسایل هوافضایی میباشد. روشهای طراحی بهینه چندموضوعی از دیدگاه ریاضی به دو ساختار کلی تکسطحی و چندسطحی تقسیم میشوند. ساختارهای مورد بررسی در این مقاله عبارتند از: امکانپذیری چندموضوعی ) MDF ) 8 ، همه با هم ) AAO ) 3 ، بهینهسازی ترکیبی ) CO ) 4 ، تلفیق سیستمهاییکپارچه دوسطحی ) BLISS ) 5 و تئوری بازی 6. روند بکارگیری ساختارهای MDO در وسایل هوافضایی با مراجعه به مراجع معتبر تا به امروز ادامه دارد و با توجه به پیشرفتهای تکنولوژی در حوزه نرمافزاری، طراحی از روشهای سنتی )الگوریتمهای ترتیبی( به روشهای نوین )الگوریتمهای بهینهسازی همزمان یا طراحی بهینه چندموضوعی(، ارتقا یافته است. همچنین در نظر گرفتن عدم قطعیتها در مرحله طراحی مفهومی یک رویکرد جدید میباشد که از آن با عنوان طراحی بهینه چندموضوعی در حضور عدم قطعیتها ) UMDO ) 7 یاد میشود. با مطالعه، بررسی و نگرش بکارگیری انواع ساختارهای طراحی بهینه چندموضوعی در مسائل مختلف و بررسی نتایج حاصل از آنها در مراجع معتبر، این نتیجه حاصل میشود که بطور کلی نمیتوان روش و یا ساختاری را بر دیگری برتر دانست بلکه با توجه به هر مسئله و کاربرد، ساختار مناسب طراحی بایستی انتخاب گردد. معیارهای انتخاب ساختار مناسب عبارتند از: سادگی الگوریتم، سرعت پاسخدهی و میزان همگرایی در یافتن جواب بهینه

الگوریتم طراحی، ساختارهای طراحی بهینه چندموضوعی، MDO ، طراحی سیستمی، طراحی مقاوم