فاطمه صفری الموتی - کارشناس پژوهش، اداره کل پژوهش و فناوری وزارت نفت
یلدا داغی سرخابی - مهندس فرآیند، اداره کل پژوهش و فناوری وزارت نفت

امروزه کاربرد آسفالت در صناع مختلف بویژه صنعت حمل و نقل؛ مستلزم بهبود هر چه بیشتر خواص و ویژگی های آن ، به منظور تطابق با معیارهای جوامع امروز میباشد . یک راه حل، تولید قیر با کیفیت بهتر در واحد های پالایشگاهی – به عنوان یک محصول جانبی ان ها – و تولید آسفالت بهتر از قیر می باشد . اما این گزینه به علت محدودیت های اقتصادی موجود و ترجیهات فعلی برای تولید بیشتر و با کیفیت بالاتر سایر محصولات نظیر بنزین و ... در مقایسه با قیر عملی به نظر نمی رسد . یک رویکرد دیگر، استفاده از اصلاح کننده های مختلف به منظور اصلاح خواص و حذف ناکارامدیهای آسفالت نظیر : شکستگی ناشی از فرسودگی ) ) Fatigue Cracking ، شیار دار شدن ) ) Rutting ، شکستگی و ترک خوردن ناشی از تغییرات دما ) ) Thermal Cracking ، کهنگی ) ) Aging ، و بهبود همزمان خواصی نظیر مقاومت مکانیکی و شیمیایی، همسازی و سازگاری ) ) Compatibility ، و پایداری می باشد . یکی از رایج ترین اصلاح کننده ها ، پلیمر های مختلف می باشن د که بنا بر خواص مورد نظر می توانند بکار روند . اما در پاره ای از موارد به علت بالا بودن حجم آسفالت مورد نیاز - از قبیل مصارف راه سازی و جاده ها -ملاحظات اقتصادی تمایل به جستجوی جایگزینی برای پلیمرها را سبب می شود . یکی از بهترین جایگزین ها ضایعات لاستیکی یا Crumb Rubberمیباشد که می تواند به طور گسترده و با صرف هزینه کم بکار رود . با استفاده از این ماده که دور ریز و غیر قابل تجزیه می باشد، علاوه بر تامین ارزان اصلاح کننده مورد نیاز و بهبود خواص آسفالت، کمک شایانی به حفظ محیط زیست نیز میشود . محاسبات اقتصادی نیز به روشنی برتری استفاده از ضایعات لاستیکی را بر اصلاح کننده های پلیمری و همچنین آسفالت معمولی نشان میدهد

آسفالت بهبود یافته، پلیمر، ضایعات لاستیکی