بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی با سرسختی روان شناختی و خودکارآمدی دانش آموزان دبیرستانی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی با سرسختی روان شناختی و خودکارآمد پنداری در دانش آموزان دبیرستانی شهر گنبدکاووس بود. نمونه شامل 360 دانش آموز(149 پسر و 211 دختر) بودد که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخابگردیدند.داده ها از طریق پرسشنامه آزمون معبد، خودکارآمدی شرر و سرسختی روان شناختی گردآوری گردید و به توسط روش های آماری ضریبهمبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها نشانگر آن بود که بین جهت گیری مذهبی با سرسختی روانشناختی و خودکارآمدی دانش آموزان رابطه مثبت معنادار وجود دارد .به عبارت دیگر دانش آموزانی که از جهت گیری مذهبی درونی برخوردار بودند، سرسختی روان شناختی و همچنین خودکارآمدی بیشتری را تجربه می نمودند.به علاوه یافته ها نشانگر توانایی پیش بینی سرسختی روان شناختی وخودکارآمدی بر طبق جهت گیری مذهبی افراد بود. به این معنا که سرسختی و خودکارآمدی از روی جهت گیری مذهبی درونی قابل پیش بینی است.

Keywords:

جهت گیری مذهبی , خودکارآمدی , سرسختی روانشناختی