بررسی رابطه گرایش تفکر انتقادی و پنج عاملی شخصیت با نقش واسطه گری سلامت روان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه پنج عاملی شخصیت و گرایش تفکر انتقادی با نقش واسطه ای سلامت روان دانشجویان می باشد. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه آزاد و پیام نور واحد یاسوج در سال تحصیلی 92 می باشد که از این جامعه تعداد 200 نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای ساده مورد بررسی قرار گرفتند. داده های پژوهش از طریق، پرسشنامه گرایش تفکر انتقادی (CCTDI) ، پرسشنامه پنج عامل شخصیتی نئو، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون و همچنین نرم افزار لیزرل جهت تعیین نقش واسطه ای سلامت روان بین تیپ شخصیتی ونگرش تفکر انتقادی استفاده شده است، یافته های به دست آمده به این صورت است: رابطه بین سلامت عمومی و تیپ شخصیتی معنادار میباشد، پنج عامل شخصیت می توانند سلامت عمومی را به ترتیب زیر پیش بینی و تبیین کنند : روان رنجور خویی در شخصیت به صورت مثبت و توافق پذیری وبرون گرایی به صورت منفی اختلال سلامت روان را تبیین می کنند . رابطه نشانه های جسمانی و پنج عاملی شخصیت بدین گونه بود که روان رنجور خویی، به صورت مثبت و انعطاف پذیری به صورت منفی اختلال نشانه های جسمانی را پیش بینی می کنند. رابطه بین بیخوابی، اضطراب وافسردگی با پنج عامل شخصیت به این صورت است که روان رنجورخویی به صورت مثبت وتوافق پذیری به صورت منفی بیخوابی، اضطراب وافسردگی را پیش بینی می کند، همچنین رابطه بین برون گرایی و افسردگی به صورت مثبت و معنادار تبیین شده است، همچنان که تیپ های شخصیتی قدرت پیش بینی گرایش به تفکر انتقادی را ندارند، سلامت عمومی هم نمی تواند نقش واسطهای بین تیپ شخصیتی و گرایش به تفکرانتقادی را داشته باشد، رابطه بین نارساکنش وری اجتماعی و پنج عامل شخصیت کمتراز 1 درصد گزارش شده که این رابطه به صورت معنادار می باشد.

Keywords:

گرایش تفکر انتقادی , ویژگی های پنج عاملی شخصیت , سلامت عمومی