تاثیر ناهماهنگی شناختی بر تغییر نگرش در پاردایم های مختلف دردانشجویان پیام نور اوز: با نقش تعدیل کنندگی حرمت خود

هدف این پژوهش، تعیین نقش توجیه و پارادایم در فرایند ناهماهنگی شناختی با نقش تعدیل کنندگی حرمت خود بر تغییر نگرش دانشجویان بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی رشته های روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه پیام نور اوز بود. 80 نفر از جامعه موردنظر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و در یک پژوهش شبه آزمایشی در قالب یک طرح بین گروهی و درون گروهی، به صورت تصادفی در 4 گروه (1-توجیه کافی- موافقت القا شده 2-توجیه ناکافی- موافقت القا شده 3-توجیه کافی- انتخاب آزاد 4-توجیه ناکافی- انتخاب آزاد) با حرمت خود بالا و پایین در دو گروه کنترل و دو گروه آزمایش جایگزین شده و مورد بررسی قرار گرفتند. برای سنجش متغیر حرمت خود از مقیاس حرمت خود روزنبرگ (1965) استفاده شد و برای سنجش میزان تغییر نگرش، بسته به پارادایم های مختلف از پرسشنامه های محقق ساخته نگرش سنجی در دو پارادایم استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها علاوه بر اثر اصلی متغیرها با تغییر نگرش، نشان داد که حرمت خود در تعامل با پارادایم و توجیه بر تغییر نگرش اثرگذار است. به این ترتیب که در پارادایم موافقت القا شده افراد با حرمت خود بالا بیشتر از افراد با حرمت خود پایین و در پارادایم انتخاب آزاد افراد با حرمت خود پایین بیشتر از افراد با حرمت خود بالا تغییر نگرش نشان دادند.

Keywords:

ناهماهنگی شناختی , حرمت خود , توجیه , پارادایم , تغییر نگرش