ابراهیم خاکی - دانشجوی کارشناسی ارشد تربیت بدنی گرایش فیزیولوژیی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
نعیما خواجوی - استادراهنما

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات 8 هفته (3 روز در هر هفته) تمرین قدرتی، استقامتی و همزمان بر روی برخی از فاکتورهایآمادگی جسمانی دانش آموزان پسر ورزشکار فعال شهرستان هفتکل بود. بدین منظور 36 نفر از دانش آموزان فعال پسرورزشکارشهرستان هفتکل به صورت تصادفی انتخاب شدند و این آزمودنی ها به صورت تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند : تمرین قدرتی (12نفر، میانگین سن 17/66 سال)، تمرین استقامتی (12 نفر، میانگین سن: 17/58)، تمرین همزمان (12 نفر، میانگین سن؛ 17/58) اندازه گیری های زیر از تمامی آزمودنی ها قبل و بعد از 8 هفته تمرین بعمل آمد: اکسیژن مصرفی بیشینه (VO,max)، سرعتبیشینه ، انعطاف پذیری، یک تکرار بیشینه در پرس پا، پرس شانه، پرس سینه و اسکوات.نتایج نشان داد که اکسیژن مصرفی بیشینه به طور معناداری در گروه استقامتی و همزمان بهبود یافته است (P≤0/05). توسعه یکتکرار بیشینه در حرکات پرس سینه، پرس شانه، پرس پا و اسکوات در گروه های تمرینی قدرتی و همزمان ، بعد از 8 هفته معناداربود.این معناداری در گروه قدرتی نسبت به گروه همزمان بزرگتر بود ولی در گروه استقامتی معنا دار نبود (P≤0/05). بهبود زمان درآزمون دویدن 40 یارد، در تمامی گروه ها معنادار نبود (P≤0/05). انعطاف پذیری شانه در همه ی گروه ها اعم از قدرتی، همزمان واستقامتی تغییرات معناداری را نشان داد (P≤0/05). بهبود انعطاف پذیری در آزمون استاندارد نشستن و رسیدن در تمامی گروه هایتمرینی معنادار بود (P≤0/05). با توجه به نتایج تحقیق می توان بیان کرد که تمرینات قدرتی ،همزمان و استقامتی که بوسیله دانشآموزان فعال پسرورزشکار شهرستان هفتکل بر روی برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی انجام گردید در تمامی فاکتورها افزایشداشته به جز افزایش اکسیژن مصرفی بیشینه درگروه قدرتی ، توسعه سرعت در تمامی گروههای تمرینی وافزایش قدرت بیشینهدرگروه استقامتی، که با افزایش معنادار همراه نبوده است.

آمادگی جسمانی،تمرینات استقامتی، قدرتی،همزمان