زن و احساس ارزشمندی تا اغواگری

زن آیینه جمال الهی و نمادی از زیبایی و لطافت است . او هم نسبت به خود سرشار از محبت و مهربانی است ، هم نسبتبه دیگران. احساس زن به خود همانند یک طیف می ماند که یک سر این طیف کاملا مثبت و طرف دیگر کاملا منفیمی باشد. سمت مثبت این طیف ، حس ارزشمندی و طرف منفی حس اغواگری و دلربایی برای جنس مخالف است .هدف از این مطالعه که به صورت اسنادی- کتابخانه ای صورت گرفته است ، نگاه به زن از همین دو بعد میباشد. هم چنین در این پژوهش سعی شده است تا به طورکامل به عواملی که بر احساس ارزشمندی زن موثر است پرداخته شود و در انتها بهموقعیتی اشاره شده است که زن مجبور است از بدن خود به عنوان ابزاری برای کسب درآمد استفاده کند که در اصطلاح بهروسپیگری شهرت دارد.نتایج و یافته ها حاکی از این امر است که هر اندازه موفقیت زن در عواملی همچون حجاب ، میزانموفقیت در عشق ورزی ، کیفیت ارتباط با همسر و حس امنیت بیشتر باشد و بسیاری از نیازهای او در این موارد برطرف شودبه گونه ای که تا مرز اشباع برسد ، احساس مثبت و ارزشمندی در او ایجاد شده و دیگر حاضر نمی شود تن به هر کاریبدهد تا خود را پست و فرومایه جلوه دهد. اما اگر این نیازها برطرف نشود و او احساس کمبود کند، احتمال سوء استفاده ازجاذبه های خود پیش می آید.

Keywords:

زن , حجاب , میزان موفقیت در عشق ورزی , کیفیت ارتباط با همسر , حس امنیت , روسپیگری