مقایسه اثر بخشی روش تدریس مبتنی بر هوش منطقی ریاضی با روش تدریس سنتی بر بهبود جو روانی اجتماعی وپیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف این پژوهش، مقایسه اثر بخشی روش تدریس مبتنی بر هوش منطقی ریاضی با روش تدریس سنتی بر بهبود جو روانیاجتماعی وپیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی بوده است. نوع پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس -آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان دختر پایه ششم دوره ابتدایی شهرآمل در سال تحصیلی 94-1393 بوده است. حجم نمونه متشکل از 60 نفر دانش آموز دختر بود، که 30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه گواه بوده است.و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری به کار رفته، در این پژوهش آزمون پیشرفت تحصیلیریاضی وپرسشنامه جو روانی اجتماعی بود.که پایایی آنها به ترتیب 0/79 و 0/62 بدست آمد. در ابتدا از هر دو گروه آزمایشی وگواه پیش آزمون پیشرفت تحصیلی ریاضی وجو روانی اجتماعی به عمل آمد. سپس متغیر آزمایشی (آموزش مبتنی بر هوشمنطقی ریاضی) در 16 جلسه برای گروه آزمایشی اجرا شد. در گروه گواه نیز همان مباحث به شیوه سنتی آموزش داده شد.سپس، پس آزمون بر روی هردو گروه اجرا شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحرافمعیار) و آزمون های استنباطی تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا)، استفاده گردید. نتایج به دست آمده از تحلیلکواریانس نشان دادکه، مقایسه اثر بخشی روش تدریس مبتنی بر هوش منطقی ریاضی با روش تدریس سنتی بر بهبود جوروانی اجتماعی وپیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی تاثیر گذار بوده است.

Keywords:

هوش منطقی ریاضی , جو روانی اجتماعی کلاس , روش تدریس , پیشرفت تحصیلی ریاضی