سعید سیدذوالفقار - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه علم و صنعت ایران
فرشته نعیم پور - استادیار، دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه علم و صنعت ایران
بهنام راسخ - کارشناس ارشد، پژوهشگاه صنعت نفت

به دلیل خواصی نظیر سمی و موتاژنیک بودن و پایداری ترکیبات پلیسیکلیکآروماتیک در محیط زیست، حذف این ترکیبات همواره مورد توجه واقع گردیده است . با توجه به تواناییهای ویژه قارچها، در این تحقیق از قارچهای فانروچاتکریسوسپریوم (PTCC 5270) ، پنیسیلیومپرپروجنوم (PTCC 5212) وآسپرجیلوستریورز 5158) PTCC در حذف ترکیبات پلیسیکلیکآروماتیک از خاک استفاده شده است . خاک مورد استفاده در این بررسی، یک نوع خاک رسی از نوع کائولن میباشد که با مخلوطی از نفتالین، فنانترن و پیرین هر یک به غلظتppm 3000 آلوده شده است . در ابتدا، توانایی رشد قارچهای مزبور بصورت کیفی در محیط نمکی ( مایع ) حاوی این آلایندههای بعنوان تنها منابع کربنی بررسی گردید و مشخص گردید که این قارچها توانایی تجزیه یک و یا چند ماده کربنی پلی سیکلیک آروماتیک در فاز آبی را دارا میباشند . در ادامه، زیستتخریبپذیری آلایندههای خاک در فاز دوغابی در شیکر - انکوباتور در دور 150 rpm و دمای C ه 30 به مدت 20 روز بررسی گردید . میزان حذف ترکیبات مزبور پس از جداسازی آنها از فاز خاک توسط حلال دیکلرومتان و بکارگیری دستگاه اولتراسونیک هموژنایزر و بااستفاده از آنالیزکروماتوگرافی گازی تعیین گردید . نتایج نشان داد که نفتالین پس از طول دوره زمانی آزمایش از محلول شاهد و میکروبی کاملا حذف شده است . در حالیکه، آنالیز نمونه ها در مورد فنانترن و پیرین نشان میدهد که تجزیهزیستی این آلایندهها به میزان متفاوت توسط قارچهای مورد استفاده انجام گرفته است . در بین قارچهای فوق، قارچ آسپرجیلوستریورز با بیشترین توانایی در تجزیه آلایندها، قادر به حذف 21 و 25 درصدی فنانترن و پیرین ( نسبت به نمونههای شاهد ) میباشد

زیست سالمسازی ، نفتالین ، فنانترن، پیرین، خاک کائولن