شناسایی عوامل مؤثر بر شکل گیری نقش شریک استراتژیک در میان مدیران منابع انسانیشهرداری تهران
Publish place: International Conference on Management and Humanities
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 490
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICMHCONF01_517
تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1394
Abstract:
در این پژوهش عوامل مؤثر بر شکل گیری نقش شریک استراتژیک در بین مدیران منابع انسانی شهرداری تهران شناساییو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات پیمایشی ازگروه تحقیقات توصیفی می باشد. جامعه آماری پژوهش مدیران منابع انسانی، مدیران میانی و کارشناسان منابع انسانیمناطق 22 گانه شهرداری تهران است. در این پژوهش با کمک روش نمونه گیری گلوله برفی 60 نفر انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 108 سؤال می باشد که روایی و پایایی آن با استفاده از رواییمحتوا و آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. عوامل مؤثر بر شکل گیری نقش شریک استراتژیک به دسته عوامل فردی،سازمانی و محیطی تقسیم شدند. عامل فردی دارای 18 مؤلفه، عامل سازمانی 11 مؤلفه و عامل محیطی شامل 7 مؤلفهمی باشد. نتایج آزمون کولوموگروف اسمیرنف بیان کننده آن است که عوامل فردی، سازمانی و محیطی شناسایی شدهغیرنرمال می باشند. نتایج آزمون علامت بیان کننده آن است که از نظر کارشناسان و مدیران منابع انسانی شهرداریتهران، عامل فردی می تواند بر روی شکلگیری نقش شریک استراتژیک در بین مدیران منابع انسانی شهرداری تهران مؤثرباشد. در میان عوامل فردی، ابعاد کمال گرایی حرفه ای، رهبری توسعه منابع انسانی و توانایی انسجام و یکپارچه سازیمنابع انسانی بیشترین تأثیر و توانایی تجزیه و تحلیل استراتژیک دارای کمترین تأثیر می باشد. بر اساس نتایج آزمونعلامت عامل سازمانی نیز بر روی شکل گیری نقش شریک استراتژیک تأثیرگذار است. در میان این عوامل، مدیریتاستعداد دارای بیشترین تأثیر و برون سپاری فرایندهای منابع انسانی دارای کمترین تأثیر می باشد. در مورد عامل محیطینیز نتایج آزمون بیان کننده آن است که تمامی ابعاد محیطی به جز کوچک سازی در شکل گیری نقش شریک استراتژیکتأثیرگذار است. در این میان بعد قوانین و مقررات دارای بیشترین تأثیر است. نتایج آزمون فریدمن نیز بیان کننده آن استکه عوامل مؤثر بر شکل گیری نقش شریک استراتژیک رتبه های یکسانی ندارند و در میان عوامل فردی، رتبه اول مربوطبه بعد توانایی تجزیه و تحلیل استراتژیک، در میان عوامل سازمانی، رتبه اول مربوط به بعد انعطاف پذیری و در میانعوامل محیطی رتبه اول مربوط به نمایندگی انجمن های تخصصی است.
Keywords:
Authors
مهدی مطاعی
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مدیریت منابع انسانی پردیس البرز دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :