بررسی عوامل موثر بر ترک خدمت کارشناسان

سازمان ها با جذب نیروهای مستعد و متخصص و آموزش و توانمند سازی آنان در پی ارتقاء بهره وری و عملکرد خود می باشند. عوامل فردی یا سازمانی هر کدام به تنهایی می توانند موجب تغیر نگرش یا تجدید نظر افراد در ادامه به کار شوند. انجام این پژوهش در پی ترک خدمت تعدادی از کارشناسان سازمان مورد مطالعه طی دوره چهار ساله انجام شد. هدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بر ترک خدمت کارشناسان طی سال های 1389 الی 1392 می باشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و کیفی بوده و جامعه شامل کلیه افرادی است که طی مدت مذکور ترک خدمت کرده اند. از 14 نفر جامعه مورد مطالعه 13 نفر در دسترس بوده که مورد مصاحبه تلفنی قرار گرفته اند. نتایج پژوهش با استفاده از تحلیل محتوا نشان می دهد که حقوق ناکافی، نبود چشم انداز و آینده شغلی روشن، احساس بی عدالتی سازمانی، رسمی نبودن (احساس عدم امنیت شغلی)، دوری از خانواده، آلودگی شدید محل کار، برخوردهای نامناسب اداری و عدم آمادگی کار در مشاغل سخت از عوامل م ثر بر ترک خدمت کارشناسان می باشد. پیشنهادات ارائه شده در این زمینه شامل افزایش جذابیت سازمان در خصوص تسهیلات مالی و رفاهی، تقویت ارتباطات اثربخش، بازنگری در دوره آشناسازی و آموزش متولیان امر می باشد.

Keywords:

ترک خدمت , کارشناسان