تبدیل واکس های پارافینی حاصل از پالایش نفت خام به روغن پایه با استفاده از فرآیند هیدروکراکینگ کاتالیستی

موتورهای امروزی جهت کارکرد با بازده بالاتر و کمترین میزان آلایندگی نیازمند به روغن هایی با اندیس گرانروی بالا، نقطه ریزش پایین ومقادیر بسیار ناچیز سولفید هستند. روغن های تولیدی در کشور از روش استخراج با حلال تولید می شوند که این روش محدودیت های زیادیدر دست یابی به خواص مطلوب روغن پایه دارد. در این پژوهش از روش هیدروکراکینگ جهت تبدیل واکس های پارافینی به روغن پایه استفادهشده است. هدف این تحقیق تبدیل بیشینه برش های سنگین موجود در خوراک اولیه به برش هایی در محدوده روغن های پایه است. جهت انجام آزمایش ها از روش تاگوچی و با در نظر گرفتن سه عامل اصلی دمای واکنش، فشار جزئی هیدروژن و مقدار کاتالیست مورد استفاده هر یک در سه سطح استفاده شده است. آزمون مقدار محتوای روغن موجود در واکس طبق استاندارد 721ASTM D انجام شده است. این آزمون نشان می دهد در محدوده شرایط عملیاتی در نظر گرفته شده بیشینه محتوای روغن موجود در واکس به دست آمده برابر با 22 درصد وزنیروغن است

Keywords:

هیدروکراکینگ , روغن پایه , واکس پارافینی , روش تاگوچی