زینب عالیشوندی - دانشجوی دکتری تخصصی رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی،گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران؛
حسین رحیم پوربناب - دکتری ژئوشیمی رسوبی، عضو هیات علمی و استاد گره زمین شناسی دانشگاه تهران
علی کدخدایی - دکتری زمین شناسی نفت، عضو هیات علمی دانشگاه تبریز
مهران آرین - دکتری زمین شناسی ساختمانی-تکتونیک، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیققات تهران

سازند کربناته سروک از گروه بنگستان معرف سنگ نهشتههای کرتاسه میانی (آلبین- تورونین) در حوضه زاگرس چین خورده و جنوب باختری ایران می باشد که پس از سازند آسماری مهم ترین سنگ مخزن سیستم نفتی جنوب غربی ایران را تشکیل می دهد. میدان نفتی کوپالاز نظر جغرافیایی در 59 کیلومتری شمال شرق اهواز و از لحاظ تکتونیکی در بخش مرکزی فروافتادگی دزفول شمالی قرار گرفته است.مطالعه تعداد 246 مقطع نازک تهیه شده از مغزه های حفاری سازند سروک در چا ههای شماره 4 و 20 میدان کوپال جهت شناسایی انواع رخساره ها و فرآیندهای دیاژنزی موثر بر کیفیت مخزنی توسط میکروسکوپ پلاریزان منجر به شناسایی 8 رخساره رسوبی شده که در محیط- های لاگونی، سدی و دریای باز در یک رمپ کربناته با شیب ملایم نهشته شده است. مطالعات پتروگرافی نشان می دهدکه سازند سروک تحتتأثیر محیطهای دیاژنزی دریایی، متئوریک، دفنی و بالاآمدگی قرارگرفته است. عمدتاً فرآیندهای دیاژنزی فرآیندهای انحلال و شکستگی باعث ایجاد و توسعه کیفیت مخزنی و فرایندهای میکریتی شدن، فشردگی و سیمانی شدن باعث کاهش کیفیت مخزنی سازند سروک در میدان مورد مطالعه شده است. همچنین در این مطالعه با استفاده از نتایج آنالیز مغزه به تفکیک واحدهای جریانیHFUبا روش نشانگر زون جریانی FZI پرداخته شده است و تأثیر فرآیندهای دیاژنزی در گسترش واحدهای جریانی سازند کربناته به عنوان یک نگرش نو مورد توجه وبه اثبات رسیده است.

مخزن بنگستان، میدان کوپال، رخساره میکروسکوپی، دیاژنز، واحدهای جریانی هیدرولیک