رابطه اضطراب، راهبردهای مقابله با استرس و کیفیت زندگی باشدت بیماری آسم

هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین اضطراب و نوع راهبرد مقابله با استرس، با شدت بیماری آسم و کیفیت زندگی مبتلایان به آسم با این مفروضه که بیماری آسم از سطح اضطراب و راهبرد مقابله افراد تأثیر پذیرفته و بر سطح کیفیت زندگی اثر می گذارد، بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری، شامل کلیه مبتلایان به آسم مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول (ص) در فروردین و اردیبهشت سال 1393 به تعداد 110 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، و بر اساس ملاک های ورود و خروج، تعداد 60 نفر بیمار مبتلا به آسم انتخاب شدند. ابزار پژوهش: داده ها با پرسشنامه اضطراب بک، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای بیلینگز و موس، پرسشنامه کیفیت زندگی مبتلایان به آسم و مقیاس جهانی تعیین شدت بیماری آسم (GINA) جمع آوری، و با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد اضطراب و راهبرد مقابله هیجان مدار می توانند شدت بیماری آسم و سطح کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم را پیش بینی کنند و البته سهم اضطراب در این پیش بینی، قوی تر از سهم راهبرد مقابله هیجان مدار می باشد. نتیجه گیری: از آنجا که سطوح بالای اضطراب و نوع راهبرد مقابله با استرس، بر شدت بیماری آسم تأثیر می گذارد، لذا بررسی وضعیت روانشناختی افراد مبتلا به آسم و ارائه آموزش مدیریت استرس و مهارتهای مقابله مؤثر و مسئله مدار، به منظور بهبود پیامد بالینی آسم و افزایش کیفیت زندگی مبتلایان، ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

بیماری آسم , اضطراب , راهبرد مقابله با استرس , کیفیت زندگی