رابطه ساده و ترکیبی آسیب های هنجاری (بی هنجاری، تعارض هنجاری و بیگانگی) با شادمانی

این پژوهش با هدف تعیین رابطه آسیب های هنجاری با شادمانی شغلی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش را کارکنان یک سازمان خصوصی در شهر تهران در زمستان 1391 تشکیل دادند که از میان آن ها دویست و پنجاه و شش نفر به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های بیگانگی کاری، بی هنجاری سازمانی، تعارض هنجاری و شادمانی شغلی (روانی، اجتماعی و معنوی) بودند. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (به شیوه همزمان) تحلیل شد. بیگانگی کاری با شادمانی روانی، اجتماعی و معنوی دارای رابطه منفی و معنادار (p<0/01) است. اما تعارض هنجاری و بی هنجاری با شادمانی روانی، اجتماعی و معنوی دارای رابطه مثبت و معنادار (p<0/05 وp<0/01) است. نتایج تحلیل رگرسیون به شیوه همزمان نشان داد که بیگانگی به صورت منفی و تعارض هنجاری و بی هنجاری به صورت مثبت پیش بینی کننده شادمانی روانی، اجتماعی و معنوی هستند. نتایج این پژوهش نشان داد که آسیب های هنجاری دارای توان بالقوه ای برای برقراری ارتباط با شادمانی هستند.

Keywords:

تعارض هنجاری , بی هنجاری , بیگانگی , شادمانی