معصومه بارانی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
شیرزاد بابایی - کارشناس ارشد روانشناس بالینی دانشگاه علوم پزشکی تهران

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سطح بهداشت روان بین دانش آموزان کم شنوای تحت آموزش فراگیر و غیرفراگیر شهر تهران بود. این پژوهش از نوع پژوهش علی – مقایسه ای میباشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی دانش آموزان کم شنوای دختر مقطع دبیرستان مدارس فراگیر و غیرفراگیر شهر تهران در سال 92-91 تشکیل دادند. تعداد 20 دانش آموز کم شنوای مدارس فراگیر و 20 دانش آمـــوز کم شنوای مدارس غیرفراگیر به روش نمونـه گیری تصـــادفی ساده انتخاب شدند. دانش آموزان مورد مطالعه که از نظر جنسیت، دوره تحصیلی و نوع ناشنوائی همتاسازی شدند در محل تحصیل و به صورت انفرادی به پرسش نامه جسمی، خلقی و عاطفی بنی جمالی پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و همچنین از آزمون t مستقل استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده بین دانش آموزان کم شنوای تحت پوشش آموزش فراگیر و غیرفراگیر از نظر بهداشت روان، تفاوت معناداری یافت نشد. این نتایج اثر پذیری بهداشت روان دانش آموزان کم شنوا از وضعیت و حالت مدارس را آشکار کرده و می تواند تلویحاتی برای برنامه ریزی های مناسب برای آموزش و پرورش استثنایی داشته باشد.

دانش آموزان کم شنوا، مدارس فراگیر، مدارس غیرفراگیر، بهداشت روان