مقایسه طرحواره های ناکارآمد ، جهت گیری مذهبی و امید به زندگی مادران دارای فرزند کم توان ذهنی با مادران دارای فرزند عادی

این پژوهش به منظور بررسی و مقایسه طرحواره های ناکارآمد ، امید به زندگی و جهت گیری مذهبی مادران دارای فرزند پسر کم توان ذهنی وکودکان عادی انجام شد.نمونه های پژوهش شامل دو گروه 96 نفری از والدین کودکان کم توان ذهنی و والدین کودکان عادی بود.نمونه گیری به روش خوشه ای برای گروه مادران کودکان عادی و تمام شماری برای گروه والدین کودکان کم توان ذهنی صورت گرفت . از پرسشنامه طرحواره های ناکارآمد یانگ، امید به زندگی اسنایدر و جهت گیری مذهبی بهرامی استفاده شد . داده ها به وسیله ی روش تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین امید به زندگی و جهت گیری مذهبی مادران دارای فرزند پسرکم توان ذهنی و مادران دارای فرزند پسر عادی تفاوت معناداری وجود دارد (P=0/05) و همچنین نمرات آنها در مقیاس طرحواره های ناکارامد نشان داد که فقط در سه طرحواره انزوای اجتماعی / بیگانگی،نقص/ شرم وشکست بین آنها تفاوت معناداری وجود دارد(P<0/05). باتوجه به نتایج حاصله به نظر می رسد مادران دارای فرزند پسر کم توان ذهنی دارای امید به زندگی کمتر و جهت گیری مذهبی بیشتری نسبت به مادران دارای فرزند پسر عادی می باشند .هم چنین در مادران دارای فرزند پسر کم توان ذهنی طرحواره های ناکارامد انزوای اجتماعی / بیگانگی،نقص/ شرم و شکست در زندگی به طور معناداری بالاتر از مادران دارای فرزند پسر عادی می باشد.

Keywords:

طرحواره , امید به زندگی , جهت گیری مذهب , کم توان ذهنی