بررسی رابطه بین التزام عملی به اعتقادات اسلامی و افسردگی در محیط های آموزشی

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین التزام عملی به اعتقادات اسلامی و افسردگی در میان دانش آموزان دوره ی متوسطه شهر همدان می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه شهر همدان به تعداد 27386 نفر بود که نمونه ای به 375 آزمودنی با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای برآورد گردید. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. ابزار پژوهش دو پرسشنامه استاندارد جهت گیری مذهبی آذربایجانی و برای سنجش افسردگی پرسشنامه بک مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهشی از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده گردید. یافته های حاصل نشان داد که وضعیت افسردگی در بین دانش آموزان ناحیه یک بیشتر از دانش آموزان ناحیه دو بوده است. میانگین التزام عملی به اعتقادات مذهبی دانش آموزان دختر بیشتر از دانش آموزان پسر است. همچنین بین افسردگی دانش آموزان و میزان التزام عملی آنان رابطه معنی دار و منفی وجود دارد و بین میزان التزام عملی به اعتقادات اسلامی دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنی داری وجود ندارد. بین میزان افسردگی دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنا داری وجود ندارد. به عبارتی دیگر میزان افسردگی دانش آموزان دختر و پسر یکسان است.

Keywords:

التزام عملی , اعتقادات اسلامی , افسردگی