مجید ساریخانی - استادیار گروه باستانشناسی دانشگاه شهرکرد
پروانه احمد طجری - دانشجوی کارشناسی ارشد باستانشناسی دانشگاه شهرکرد

معماری بومی ایران بر عنصر و ارزشهای پایدار شکل گرفته اند که در دوره های مختلف تاریخی دارای تغییراتی متناسب با تحولات رخ داده در منطقه هستند با شروع عصر آهن در ایران تغییرات و تحولات مهمی به وقوع پیوست که از آن جمله اند تغییر در شیوه معماری استفاده از آهن تولیدی تشکیل دولت های محلی و طبقات اجتماعی افزایش ثروت و قدرت اقتصادی تغییر در سنت سفالگری و تدفین مصادف با تشکیل دولت و امپراطوری ماد معماری دوره های پیشین تداوم و تکامل می یابد و مجموعه بناهای معظم حکومتی و مذهبی در باباجان نوشیجان گودین تپه شکل می گیرند تعداد محوطه های ماد که سالم مانده اند بسیار اندک است که گونسپان تپه یکی از این محوطه های باستانی است در این تپه لایه نسبتا سالمی از دوران ماد وجود دارد که هم اکنون با وجود آبگیری سدی که این تپه در مسیر ساخت آن قرار داشته است همچنان در دسترس می باشد و به جهت اندک بودن اطلاعات مربوط به دوران ماد و انگشت شمار بودن بناهای این دوران از اهمیت ویژه ای برخوردار است این پژوهش به مطالعه و بررسی معماری بخشی از این عنصر یعنی دوره ماد و مقایسه نوع معماری پیش کاوش شده در محوطه های منسوب به این دوران با محوطه جدید کاوش شده گونسپان پاتپه می پردازد با توجه به مطالعات و بررسی های انجام شده در زمینه معماری این دوره پی خواهیم برد که در اثر محوطه های منسوب به ماد تداوم سنت معماری دیده می شود و تشابهات آرایه های معماری در مصالح مورد استفاده نیز تا حدودی دیده می شود

ماد،معماری،نوشیجان،تپه،گونسپان تپه