سمیه سلیمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران
جمال الدین مهدینژاد - استادیار دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران

هنرهر ملتی بیانگر تمدن و تاریخ آن ملت و کشور است بی شک بهترین ملاک برای پی بردن به میزان پیشرفت فرهنگی هر تمدنی توجه به میزان پیشرفت های هنری آن است معماری بومی آیینه ی تمام ارزش های فرهنگی است که امروزه با توجه به غفلت تاریخی و ناآگاهی عمومی مردم از هنر و فرهنگ خصوصا هنر بومی و فولکلور و قدمت و پیشینه سرزمین خود دستخوش فراموشی است در این میان شهر سنندج با وجود پیشینه هزار ساله تاریخی فرهنگی و معماری از این قاعده مستثنی نبوده است از این رو تلاش در جهت برقراری ارتباط بین بدنه و جامعه و تاریخ گذشته و معماری ان بر عهده ی هر معمار است به نظر می رشد که با دستیابی به مولفه های بومی فرهنگ عامه و مختصات معماری موثر پایدار با توجه به معماری سنتی منطقه ی سنندج می توان مولفه های بومی مشترک با مختصات موجود مجموعه ها را به معماری معاصر در این حوزه تخصصی عمومیت داد در این روش از مطالعه کتابخانه ای و مطالعه ی میدانی برای استخراج مولفه های معماری سنتی استان کردستان که البته می توان آن را بخش مهمی از هنر عامه به شمار آورد و همچنین شناخت پتانسیل های هنر فولکور منطقه و یافتن پاسخی صحیح و منطقی جهت بازشناسی ارزش ها و آفرینش و بازآفرینی هنری که معماری نیز جزئی از آن به شمار می آید استفاده می شود که در این راستا به ویژگی های فرهنگ فولکور از جمله جنبه های مادی و معنوی آن در منطقه سنندج دست یافتیم .

هنر فولکور،فرهنگ فولکور،معماری سنتی،بازآفرینی هنر