تاثیر شاخص های جمعیت شناختی بر اوقات فراغت مبتنی بر فعالیت بدنی در ایران

هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر شاخص های جمعیت شناختی از قبیل تحصیلات، سن، جنس و فعالیت اقتصادی بر اوقات فراغت مبتنی بر فعالیت بدنی در ایران است. تحقیق حاضر بر اساس هدف کاربردی و در زمره مطالعات کیفی از نوع تحلیل محتوا است. روش جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی می باشد که به همین منظور چکیده آمار و اطلاعات مربوط به طرح آماری گذران وقت (اوقات فراغت) در سایت رسمی مرکز آمار ایران به روش تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که ورزش در جایگاه هفتم اوقات فراغت مردم ایران قرار گرفته است. نتایج در خصوص نقش تحصیلات نشان داد که بیشترین اوقات فراغت مبتنی بر فعالیت بدنی افراد، مربوط به افرادی است که دارای مدرک تحصیلی فوق دیپلم هستند، نتایج همچنین نشان داد که هرچه سطح سواد بیشتر شود میزان پرداختن به ورزش در طول یک شبانه روز به طور مطلق زیاد نمی شود. در خصوص نقش سن افراد 15 تا 24 سال گروه سنی هستند که 23 دقیقه در شبانه روز فعالیت ورزشی دارند، در خصوص نقش جنس بیشترین اوقات فراغت مبتنی بر فعالیت بدنی مربوط به مردان است و در خصوص وضع فعالیت اقتصادی یافته ها نشان داد که بیشترین اوقات فراغت مبتنی بر فعالیت بدنی مربوط به افراد دارای درآمد و بدون کار رسمی، می باشد و بیشتر از دیگر گروه ها به فعالیت های ورزشی می پردازند. بنابراین توجه به گروه هایی که ورزش و فعالیت بدنی در اوقات فراغت آنها جایگاهی ندارد، ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

اوغات فراغت , ورزش , وضع اقتصادی , تحصیلات , جنسی