مهسا یوسفشاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد تربیت بدنی،دانشکده تربیت بدنی،دانشگاه بوعلی سینا همدان

هدف از انجام این تحقیق تأثیر 2 تمرین مختلف دویدن بر تعادل ایستا در قالب هشت هفته تمرین با تخته تعادل بود که 65 نفر سالم جوان به روش غیر احتمالی ساده انتخاب و به روش تصادفی به سه گروه تقسیم بندی شدند. گروه اول شامل 25 نفر بودند که ابتدا تمرین دویدن به تعداد و سپس تمرینات روی تخته تعادل را انجام دادند. گروه دوم نیز شامل 25 نفر بودند که ابتدا تمرین دویدن به عقب و سپس تمرینات روی تخته تعادل را انجام دادند. گروه سوم شامل 15 نفر بودند که تنها تمرینات تخته تعادل را انجام دادند. برای هر یک از گروه ها، تمرین به مدت شش هفته و به صورت سه جلسه در هر هفته تکرار گردید این آزمون ها در چهار مرحله و در فواصل زمانی دو هفته ای اندازه گیری شدند. در کل اختلاف معنی داری در میانگین مقادیر آزمون ها پس از شش هفته تمرین بین سه گروه دیده نشد ولی در پایان هفته دوم اختلاف معنی داری در میانگین مقادیر آزمون های D - B - A بین سه گروه دیده شد که این اختلاف ناشی از میانگین مقادیر آزمون های D - B - A در گروه دویدن به عقب بود. می توان نتیجه گیری نمود 2هفته تمرین دویدن به عقب باعث تسهیل اثرات تمرین تخته تعادل بر روی تعادل ایستا می گردد.

تخته تعادل،تعادل ایستا