مقایسه تاثیر 2 روش درمانی فیزیوتراپی- رفلکسولوژی پا و فیزیوتراپی بر علائم بیماران سالمند مبتلا به استئوارتریت زانو

یکی از شایع ترین مورد مراجعه افراد مسن به درمانگاه های فیزیوتراپی استئوارتریت زانو می باشد. هدف از انجام این تحقیق مقایسه تاثیر دو روش درمانی فیزیوتراپی - رفلکسولوژی پا و فیزیوتراپی بر علائم بیماران مبتلا به استئوارتریت زانو می باشد. در یک پژوهش نیمه تجربی که ازمودنی های تحقیق شامل 24 بیمار مبتلا به استئوارتریت زانو بودند که با اگاهی کامل از مراحل اجرای کار انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه فیزیوتراپی - رفلکسولوژی و فیزیوتراپی تقسیم شدند. در گروه فیزیوتراپی درمان های معمول شامل اولتراسوند،مادون قرمز و تحریک الکتریکی عصب از راه پوست انجام شد و در گروه فیزیوتراپی - رفلکسولوژی ،علاوه بر درمان فیزیوتراپی،از رفلکسولوژی کف پا،به مدت 30 دقیقه استفاده گردید. در پیش ازمون و پس ازمون هر دو گروه برای ارزیابی علائم بیماران از فرم پرسشنامه koos استاندارد شده استفاده شد. داده ها با استفادهه از نرم افزار spss نسخه 20 و ازمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند که علائم بیماران (درد،علائم خشکی،فعالیت های روزانه،ورزش و تفریح) در روش درمانی فیزیوتراپی - رفلکسولوژی نسبت به فیزیوتراپی در مبتلایان به استئوارتریت زانو را در سطح p<0/05 بهبود بیشتری داشته اند. اما بین اثر دو روش درمانی فیزیوتراپی و فیزیوتراپی - رفلکسولوژی بر کیفیت زندگی مبتلایان به استئوارتریت زانو تفاوت معنی داری مشاهده نشد. (p=0/111).این مطالعه نشان داد ترکیب دو روش درمانی فیزیوتراپی و رفلکسولوژی اثر بخشی بیشتری نسبت به فیزیوتراپی دارد و لذا پیشنهاد می شود از این روش در برنامه های توان بخشی جهت کاهش برخی علائم در بیماران مبتلا استئوارتریت زانو استفاده شود.

Keywords:

استئوارتریت زانو , فلکسلوژی , فیزیوتراپی