احمدرضا آذربایجانی - کارشناس هنرتجسمی وکارشناس ارشدنهج البلاغه ومعارف علوی
احمد گلاب بخش - نویسنده،پژوهشگر و فعال فرهنگی در حوزه کودک ونوجوان

گروهی از مراکز فرهنگی به منافع اقتصادی با ظاهر فرهنگی می اندیشند و تحت تأثیر نیاز جامعه واکنش نشان می دهند و گروهی نیز برای بالا بردن سواد فرهنگی می کوشند و محور اصلی فعالیت خود را ترویج وتوسعه ی خلاقیت ، فضای نقد و استدراک مبتنی برزیبا شناخت ( چه به لحاظ بهره مندی از هنر و چه به لحاظ بهره مندی از مصادیق اندیشه ایی ) قرارمیدهند و در حقیقت به رشد و تقویت تعامل فرهنگی پرداخته اند . در این مقاله به مراکز و آموزشگاه های آزاد که دغدغه های پولی شان بر فرهنگی میچربد مراکز و مؤسسات کنش پذیر و به مراکز که به ترویج مصادیق هنری و فرهنگی به معنای واقعی کلمه می پردازند مراکز و مؤسسات فرهنگی کنش گرا اطلاق میکنیم.اکثر مؤسسات فرهنگی و آزاد هنری دردام نیازهای فصلی ، گذرنده ، منتج به نتیجه های کوچک ، کنکور و ... قرار گرفته و هیچ کنش و تحولی که به توسعه فرهنگی بینجامد سر لوحه ی کار ایشان نیست . خیل موسسات فرهنگی که فرهنگ را صرفاً در اوقات فراغت تعریف کرده اند نیز از این دسته اند که نگرشی فرهنگی محسوب نمی شود .زیرا فرهنگ که باید زیر ساخت همه ی امور باشد تبدیل به ابزاری صرفاً اقتصادی آنهم در پائین ترین وضعیت خود شده است . این مقاله جزو مقالات مروری وتحلیلی میباشد ومی کوشد تا به نقد موسسات فرهنگی بپردازد.

موسسسات فرهنگی.کنش گر،کنش پذیر