رؤیا اسدی فرد - دکترای سیاستگذاری در بخش عمومی، دانشگاه تربیت مدرس
علی رضائیان - استاد دانشگاه شهید بهشتی
مسعود حقیقی - پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز

امروزه نظریه های جدید شادی اظهار می دارند که شادی باید هدف خطمشی شود و پیشرفت شادی ملی باید سنجیده و تحلیل شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف ارائه چارچوب شادی عمومی ابتدا به طور تجربی به آزمون و سنجش مدل های کیفی بومی و مهمترین متغیرهای تأثیرگذار بر شادی پرداخته است. از این رو، آزمون مدل های کیفی از طریق روش حداقل مجذورات جزئی که روشی برای تأیید و توسعه تئوری و سنجش روابط علت- اثر است انجام گردید. نتایج پژوهش حاکی از تأیید مدل تئوری شادی مطلق است که براساس آن می توان فرمول شادی را براساس خصیصه های اسلامی- بومی ارائه کرد و در مقابل مدل تئوری شادی کاذب مورد تأیید آزمون تجربی قرارنگرفت بدین معنا که تئوری شادی کاذب منتهی به شادی نمی شود. همچنین آزمون فرمول شادی در کشور ایران نشان می دهد که از میان چهار عامل عشق، بینش، بردباری و درگیر شدن، عشق و بینش تأثیری بر شادی ندارد؛ و در نهایت این پژوهش چارچوب عمومی شادی در سطح فرد را ارائه نمود.

شادی، شادی عمومی، مدل شادی مطلق، مدل شادی کاذب، شادی عمومی، چارچوب شادیعمومی، روش حداقل مجذورات جزئی