محمد قاسمی - دکتری مدیریت دانشگاه سیستان و بلوچستان
نورمحمد یعقوبی - عضوهئیت علمی مدیریت دانشگاه سیستان و بلوچستان
ریحانه سورگی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی دانشگاه سیستان و بلوچستان

امروزه جوامع علمی و صنعتی به این نتیجه رسیده اند که شرکت ها با تکیه بر نوآوری و تقویت و ترویج نوآوری در درون خود می توانند برتری های بلند مدت خود را در عرصه های رقابتی حفظ کنند. دو عامل در اهمیت روزافزون نوآوری بیشترین نقش را دارند: تغییرات سریع تکنولوژی در صنایع مختلف و در نتیجه کوتاه شدن دوره عمر محصولات و فشرده شدن رقابت. نوآوری برای کسب مزیت رقابتی و موفقیت بلندمدت همه سازمانها و شرکتها ضروری است. با ورود به قرن بیست و یکم و تشدید روند جهانی شدن، کم رنگ شدن مرزهای اقتصادی و افزایش فشردگی رقابت بر اهمیت این موضوع افزوده شده است. بیشتر شرکتها افزایش کیفیت محصولات و سهم بازاری خود را در پرتو جنبههای نوآوری دنبال میکنند. ازاینرو، در بازارهای رقابتی امروز که پیوسته در حال تغییر و تحول هستند، شرکتها برای بقا نیازمند ایجاد تغییراتی در رویه ها و استراتژیهای خود هستند. در واقع، امروزه نوآوری مزیتی رقابتی برای شرکتها و سازمانها محسوب میشود. درشرکت های دانش بنیان، رشداقتصادی و ایجاد اشتغال، متناسب با ظرفیت نوآوری تحقق می یابد. بدین معنی که دستاورد های تحقیق و توسعه به طور پیوسته از طریق سرمایه گذاری در محصول، فرایند و یا سیستم های نوین تبدیل می گرد. سازمان هایی که ظرفیت ایجاد نوآوری دارند، سریعتر و بهتر از سازمان های غیر نوآور قادر خواهند بود به چالش های محیطی پاسخ دهند، که این به نوبه خود عملکرد سازمان را افزایش می دهند. مقاله حاضر با هدف معرفی محرک های نوآوری و اهمیت آن ها در ارتقای ظرفیت نوآوری در شرکت های دانش بنیان، تلاش می کند تا ضمن مروری مختصر بر ادبیات مدیریت نوآوری و عوامل محرک نوآوری ، به معرفی زمینه های بستر ساز ایجاد محصولات و فرایند های نو بپردازد.

نوآوری، محرک نوآوری ، ظرفیت نوآوری، شرکت های دانش بنیان