ناهید کلانتری بنجار - مدیریت درمان تامین اجتماعی استان سیستان و بلوچستان

جوامع مختلف پیوسته به دنبال مدیریت آسیبهای ناشی از حوادث غیرمترقبه هستند. در این راستا بیمارستانها با ارائه مراقبت های بهداشتی و درمانی سریع و به موقع به منظور کاهش عوارض ناشی از حوادث غیرمترقبه به عملگراترین واحد نظام سلامتتبدیل شده اند که برنامه ریزی و آماده سازی آنها باید به عنوان بخش مهمی از خط مشی های راهبردی نظام سلامت مورد توجه قرار گیرد. این مطالعه در پی بررسی توانمندیها و محدودیتهای مدیریت بحران در بیمارستانهای تامین اجتماعی استان سیستان و بلوچستان می باشد. پژوهش حاضر مطالعهای توصیفی تحلیلی از نوع کاربردی است. جامعه پژوهش شامل کلیه رؤسا، مدیرانارشد، مدیران پرستاری، مدیران اداری مالی و مسئولین کمیته بحران سه بیمارستان مورد مطالعه به تعداد 43 نفر می باشد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته ای در 8 حیطه و بر اساس مقیاس پنج گزینه ای لیکرت علاوه بر اطلاعات دموگرافیک می باشد. پس از تعیین روایی و پایایی پرسشنامه، داده ها گردآوری و وارد نرم افزارSPSSگردید و با استفاده از آمار توصیفی و آمار تحلیلی آنالیز همبستگی پیرسون مورد تفسیر قرار گرفت. به طور کلی در بیمارستانهای مورد مطالعه، آمادگی در حیطههای سیستم ثبت و اطلاع رسانی ) 34 درصد(، سیاستهای مدیریتی 44/1درصدایمن سازی 41/2 درصد ووضعیت کمیته بحران 29/4درصددرحدمتوسط حیطه اموزش 52/9درصد در حد ضعیف و حیطه های سامانه فرماندهی بحران 32/3درصد مانورهای امادگی 55/9درصد و فناوریهای جدید 44/1درصد در حد خیلی ضعیف قرار داشتند. همچنین، بین میزان آمادگی با فعالیت کمیته بحران، آموزش و برگزاری مانورهای آمادگی رابطه معنی داری وجود داشتp< 0.2 مدیریت مناسب بحرانها با برنامه ریزی مدون مدیریت بحران، ایجاد هماهنگی های لازم درون و برون س ازمانی در حوادث، تقویت نیروها با سازماندهی مناسب آنها و ارائه آموزشهای لازم و انجام مانورهای دورهای در بیمارستانها امکان پذیر خواهد شد.

محدودیت، توانمندی، مدیریت بحران، بیمارستان