ارائه مدلی جهت تبیین روابط بین فرهنگ سازمانی دانشگاه ،سازگاری و پیشرفت تحصیلیدانشجویان

فرهنگ سازمانی دانشگاه یکی از مهم ترین نیروهای اساسی است که می تواند نهاد آموزش عالی را توانمند سازد. از طرفی مفهوم سازگاری که متناسب - بودن و انطباق داشتن است، جریانی است که در آن، فرد برای وفق دادن خود با فضاهای درونی و ملزومات بیرونی، تلاش می کند. یکی از انواع سازگاری، سازگاری تحصیلی است که ناظر بر توانمندی فراگیران در انطباق با شرایط و الزامات تحصیل و نقشهایی است که دانشگاه به عنوان یک نهاد اجتماعی، فرا روی آنها قرار می دهد. بنابراین، توجه به اینکه پیشرفت تحصیلی نیز می تواند با عوامل آموزشگاهی در ارتباط باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف ارائه مدلی جهت تبیین روابط بین فرهنگ سازمانی دانشگاه، سازگاری و پیشرفت تحصیلی دانشجویان شکل گرفت. روش پژوهش، همبستگی از نوع مدل یابی علی یا مدل معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری این پژوهش، دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام )ره( بودند که نمونه مورد نیاز از بین این افراد، به تعداد 214 نفر و به روش تصادفی طبقه ایی انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که از روایی سازه ایی خوبی برخوردار بوده و همچنین ضریب پایایی آن 0/87 بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر توصیف هریک از متغیرها، در بخش مربوط به مدل، از رویکرد دو مرحله ایی استفاده شد که گام اول، تحلیل عاملی تاییدی و گام دوم، مدل معادلات ساختاری بود. نتایج ارزیابی مدل ساختاری نشان داد که فرهنگ سازمانی دانشگاه بر سازگاری دانشجویان تاثیر مستقیم دارد. ولی بر پیشرفت تحصیلی تاثیری نداشت. شاخص های برازندگی نشان دهنده برازندگی خوب مدل ساختاری بود و این امر نشان داد که مدل ساختاری ارزیابی شده در مفهوم سازی سطح بالقوه مداخله برای سازگاری دانشجویان نقش مهمی می تواند داشته باشد و در برنامه ریزی برای افزایش سازگاری دانشجویان، می توان به این متغیر توجه ویژه داشت.

Keywords:

فرهنگ سازمانی , سازگاری , پیشرفت تحصیلی , دانشجویان , دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرری